Zła sprawiedliwość /drabble/

[mirek13]

- To nieludzkie – powiedział Zenon, szlochając.
- Nie martw się przyjacielu. Masz wiele innych możliwości na tym padole.
Zenon przytulił jego rękę do policzka. Strasznie zimna była ta dłoń, ale tego potrzebował. Ochłody na rozpaloną twarz.
- Siedem lat studiów. Specjalizacje, kursy i tysiące godzin nauki. I wyrzucają mnie za głupi romans z pacjentką. To był tylko przelotny seks! Nic więcej! W tym kraju kradną, oszukują, kombinują i jakoś to uchodzi. A ja chciałem tylko trochę czułości. Dotyku nagiego, kobiecego ciała. Miałem tak stresującą pracę.
Przyjaciel pocałował go w usta zmarzniętymi, sinymi wargami.
- Będzie dobrze. Świat zawsze potrzebował zdolnych patologów. Kostnice są wszędzie.

[eka]

No niby zabawne, ale ta podwójność (dwa trupy) plus paranoja - zniesmacza delikatnie mówiąc.
Patolog nie pracuje w kostnicy - czyżby to celowa ironia wobec niewątpliwie ważnego zawodu? Ach nie, 'przyjaciel' sugeruje możliwość zmiany miejsca fascynacji.
Sprawnie napisane.

[mirek13]

Zmieść w stu słowach to, co myślisz?
Doprawdy tutaj ma znaczenie, gdzie pracuje patolog?
Czy o pewną metaforę idzie.
Pośpiech, kariera, marzenia, rzeczywistość... szybko, dalej, dawaj, bierz...
Tam staje czas. Jest miejsce na chorą miłość i kontrowersyjną, dualistyczną rzeczywistość.
Tyle można wycisnąć ze stu słów.

[alchemik]

Dobrze wyciśnięte. wielowymiarowo na planie egzystencjalnym i wręcz onirycznym, choć na jawie.
Niemniej, ta miłość jest doprawdy chora.
Cały świat staje na głowie.
Choć to raczej w głowie się odwraca i obraca.
Wolę myśleć o tym jak o metaforze.
Kariera, rzeczywistość zakłócana obrazami, fantazjami. fantasmagoriami. Odmienność seksualna.
Sprawiają, że umieranie i zmartwychwstawanie, podmiotowość i przedmiotowość przemiennie.
Upadek.
I żal do świata.

Niesamowity zabieg z tym umieszczeniem treści na stole sekcyjnym.
Skąd Ci to przyszło do głowy?

[mirek13]

Wyciśnięte, to dobre słowo.
Głównie płynów ustrojowych.
Jest, jak jest i nic tego nie zmieni, Jerzy.

[Halmar]

Czytałam dawno temu. Wtedy mnie rozbawiło, ale teraz patrzę na Twojego drabla z innej perspektywy. Mirek, napisz coś nowego, plizz...