Nie trzeba CB radia żeby się zrozumieć.

[pan_ruina]

...To było pod Namur, kolejny - już nawet nie wiem który - raz ścigałem się z czasem. Miałem jeszcze czterdzieści kilometrów i raptem pół godziny, żeby jakoś dojechać do najbliższego parkingu, kiedy niebo otworzyło wodę. Wodospadem lunęła oberwana chmura. Włączone wycieraczki w najszybszym trybie nie nadążały ściągać wody. Trójpasmowy higway natychmiast zwolnił - wlokąc się teraz w żółwim tempie. Część pojazdów w ogóle zrezygnowała z dalszej jazdy przystając na marginesie, bezpiecznie oddzieleni ciągłą linią od tych bardziej zdeterminowanych.
...Przede mną toczyła się czeska chłodnia, podciągnąłem do zrównania kabin, tak żebyśmy się z tamtym kierowcą nawzajem zobaczyli. Dłonie ułożyłem w oczywisty, znany ze sportowych aren znak "czas!" - potem kciuk w dół i palcem wskazującym na siebie. Pokiwał głową i odpowiedział tym samym. Zrozumieliśmy się bez słów. Dalej poszło prosto. Moje trzy palce i potem wskazałem na Czecha, ten bez wahania wjechał na skrajny trzeci pas, ignorując zakaz wyprzedzania, jaki mają ciężarówki. W takich warunkach żadne psy, w żadnym kraju nie zatrzymają, żeby wlepić mandat.
W lustrze, za mną, zobaczyłem światła jeszcze jednego tira, który wyskoczył i podłączył się do gonitwy, dalej już nie, bo ściana wody zasłoniła wszystko. Gnaliśmy ile fabryka dała, do odcięcia, korytarzem wybijanym w oceanie, niczym synowie burzy. Rozbryzg spod kół sięgał dachów, topiąc nieszczęśników na pozostałych pasach.

...Są takie chwile w tym rzemiośle, w których można poczuć moc - to jedna z nich.

[witka]

Może kIedyś o tym spróbuję coś inaczej napisać.
Wybusowałem biznesowo ponad milion kilometrów w zmiennych warunkach pogodowo-fiskalnych.
Drogi jak bioder typowej Ślązaczki życzę.

[pan_ruina]

Może kIedyś o tym spróbuję coś inaczej napisać.

Przeczytam z największą przyjemnością.

Wybusowałem

Franku, konfratrze, to nie ma żadnego znaczenia czym. Kiera jest taka sama, koła nie są okrąglejsze, kilometry mają tyle samo metrów, a godziny - minut.

Drogi jak bioder typowej Ślązaczki życzę.

Dzięki. Dobre;)

[eka]

to dobrze, że moje sny o potędze można urealnić.
Niesamowite, Drogi Panie, ukradłeś mi go:

Gnaliśmy ile fabryka dała, do odcięcia, korytarzem wybijanym w oceanie, niczym synowie burzy. Rozbryzg spod kół sięgał dachów, topiąc nieszczęśników na pozostałych pasach.