Zbyt blisko

Proza w pigułce, drabble.

Moderatorzy: skaranie boskie, Gorgiasz

Wiadomość
Autor
Awatar użytkownika
tetu
Posty: 1217
Rejestracja: 03 gru 2016, 9:44

Zbyt blisko

#11 Post autor: tetu » 12 sty 2018, 0:15

Nie do końca jestem przekonana czy musi być to "Patrzą" na końcu pierwszego wersu.
Skoro świecą tzn że są otwarte, a skoro są otwarte to patrzą. Tak sobie dedukuję:)
Też się zastanawiam do kogo należą oczy, ale myślę, że jednak do posągów, ponieważ
Tomasz Gil pisze:
08 sty 2018, 23:11
Powietrze szkli się lękiem wypełzającym z dwu różnych stron. I radością oczekiwania na środku.
To owe szklenie powietrza wypełzające z dwóch stron, obrazuje mi zbliżające się do siebie postaci w tym wypadku posągi, których oczy szklą się ze strachu, ale jednocześnie z radości na spotkanie.
Obawiają się go przeczuwając koniec. Są emocjonalnie bardzo związane i jeden bez drugiego nie potrafi egzystować. Zatem kiedy jeden się rozpada, drugi zastyga z rękami obejmującymi pustkę. Rysa to szrama, rana która nigdy się nie wygoi.
Moim zdaniem to smutna opowieść o miłości.
A czy nie jest to przypadkiem Tomku nawiązanie do gruzińskiej artystki Tamary Kvesitadze? Ona ma w swoim dorobku kilkumetrowe rzeźby zbliżające się do siebie bardzo powoli, ale stykające ustami. Przypomniałeś mi to.
Bardzo wzruszający utwór Tomku. :vino:
Ostatnio zmieniony 13 sty 2018, 11:58 przez tetu, łącznie zmieniany 1 raz.

Awatar użytkownika
Tomasz Gil
Posty: 203
Rejestracja: 28 maja 2017, 14:39
Lokalizacja: Kraków
Płeć:
Kontakt:

Zbyt blisko

#12 Post autor: Tomasz Gil » 12 sty 2018, 7:45

Dzięki, tetu. Masz bardzo fajne, wyczerpujące, komentarze. O rzeźbach nie wiedziałem, ale niezły pomysł z takimi ruchomymi postaciami.
Pozdrawiam. :ok:
Tomek

Awatar użytkownika
Nula.Mychaan
Posty: 2082
Rejestracja: 15 lis 2013, 21:47
Lokalizacja: Słupsk
Płeć:

Zbyt blisko

#13 Post autor: Nula.Mychaan » 21 sty 2018, 19:34

Intrygujący, dość obrazowy, paru fragmentów to można Ci pozazdrościć.
Choćby ten
Tomasz Gil pisze:
08 sty 2018, 23:11
Tylko w kącie świecą oczy. Można je poznać po drżeniu powietrza.
Tomasz Gil pisze:
08 sty 2018, 23:11
Pozostaje ten drugi z rękami obejmującymi pustkę.
ten też :)
Może i jestem trudną osobą,
ale dobrze mi z tym,
a to co łatwe jest bez smaku, wyrazu i znaczenia

Awatar użytkownika
Tomasz Gil
Posty: 203
Rejestracja: 28 maja 2017, 14:39
Lokalizacja: Kraków
Płeć:
Kontakt:

Zbyt blisko

#14 Post autor: Tomasz Gil » 21 sty 2018, 21:19

Dziękuję i pozdrawiam.
Tomek

ODPOWIEDZ

Wróć do „OKRUCHY PROZATORSKIE”