Foto z otchłani

[Sede Vacante]

Chyba tutaj...

(Tak tez próbuję, to jedenasty z kolei tekst tego typu)


Puk, puk. Znowu pokazali mi rzędy czarnych worków na ciała.
Najłatwiej zabijać bezbronnych… Nerwowo sprawdzam, czy moje maleństwo śpi w pokoju obok.
Odwracam się spokojnie. Jest dobrze.
Nie… Nie jest… One też chciały tylko się bawić.
Nie wiedziały nawet, co to karabin,
a lalki
z patyków pozawijanych zużytym bandażem.

Bez zmrużenia powiek, w pojazdach wymyślonych, by postawić na swoim.
Z berłem w dłoni.
Odbezpieczone. Załadowane.
W kolejne miasteczko, by podpalić chałupy,
których czarno-białe fotografie zaraz obiegną świat.
Nikt nie zagląda do środka. Każdy trup jest dobry, by pokazać,
że król jest jeden.

Dzieci mordowane za progiem. Niczym nie różnią się od naszych. Może tym, że…
Nie są nasze.
Zresztą… Ich już nie ma. Następnych też nie będzie.

Ile jesteśmy w stanie zrobić
dla swoich maleńkich pociech?

[Miladora]

Chyba tutaj...

Masz jeszcze do wyboru prozę poetycką, Sede.
Ale wtedy zmieniłabym nieco zapis.

Zresztą mniejsza z tym. Zawsze można jeszcze otworzyć dodatkowy dział pt. "Sede".

- Bez zmrużenia powieki, - a nie lepiej "bez zmrużenia powiek"?
- których zdjęcia zaraz obiegną świat na czarno białych fotografiach. - zdjęcia na fotografiach?
- czarno białych - czarno-białych
- by pokazać , - przecinek bez spacji

Ile jesteśmy w stanie zrobić
dla swoich maleńkich pociech? - przyznam, że wolałabym inne zakończenie. Nie tak dopowiedziane. Mocniejsze chyba.
Może o innym wydźwięku? Bo czegoś mi w tym brakuje i te "maleńkie pociechy" brzmią zbyt słodko.

Ale widać, że wiesz, co chcesz powiedzieć. I że to Cię naprawdę obchodzi.

Dobrego

[Sede Vacante]

Poprawię oczywiście, ale teraz muszę iść. Ale w między czasie nowy "twór" do poezji.

Robienie działu "Sede" byłoby zaszczytem, haha, ale nie zasłużyłem.
Może "Niezdiagnozowani - O co ci gościu chodzi ??"

Dodano -- 20 mar 2012, 13:03 --

Ok, poprawiłem.

[Miladora]

No i lepiej brzmi, Sede.

Chociaż nadal uważam, że zakończenie mogłoby być nieco inne.
Ale to Twoja bajka, więc nie będę ingerować.

Dobrego

[Patka]

Nie wiedziały nawet, co to karabin,
a lalki
z patyków pozawijanych zużytym bandażem.

To zdanie jest wybrakowane. Brakuje mi czasownika do części zdania zaczynającej się od "a lalki". Co one robiły?

Nadmiarowi wielokropków mówię stanowcze "nie". Tworzą tylko klimaciarstwo.

Ile jesteśmy w stanie zrobić
dla swoich maleńkich pociech?

Nie przepadam za pytaniami retorycznymi, zwłaszcza, jeśli kończą tekst i do ciekawych nie należą.

Nie wiem, co chciałeś powiedzieć przez ten tekst, Sede. Taka zabawa z formą, że dajemy Entery w połowie linijki? Chyba jednak wolę tradycyjnie zapisaną prozę.

[Sede Vacante]

Już przerobiłem to na "biały" jakiś czas temu. Choć nie powiem, miałem wątpliwości.
Co robiły lalki? nie tyle "co robiły", a jakie są u tych dzieci. Z czego są. Ale może masz rację, pisałem to tak dawno temu.
Co chciałem powiedzieć? Że szkoda mi, że nie każde dziecko ma zapewniony spokój, dobre dzieciństwo, pokarm i miłość.
Sam nie wiem, przyznaje, jak traktować ten tekst. Nie poprawiam go tylko dlatego, że już - jak pisałem - został przerobiony na "biały", a tu nie wrzucam, bo to inny dział.
Do innego nie wrzucam, bo nie chcę kopiować tych samych tekstów po lekkich zmianach.

ale może inaczej:

Tak to wygląda teraz:


Puk, puk. Znowu pokazali mi rzędy worków na ciała.
Nerwowo sprawdzam, czy moje maleństwo śpi w pokoju obok.
Odwracam się spokojnie.

Nie wiedziały nawet, co to karabin,
a lalki
z patyków pozawijanych zużytym bandażem.

Bez zmrużenia powieki, w pojazdach wymyślonych, by postawić na swoim.
Zdjęcia zaraz obiegną świat na czarno białych fotografiach.
Każdy trup jest dobry, by pokazać, że

król jest jeden.

Tamte dzieci niczym nie różnią się od naszych.
Może tym, że nie są nasze.
Zresztą, ich już nie ma.
Następnych też nie będzie.

[411]

Schylkowo. Mocno.
Ma racje Pacia, ze bardziej to zabawa z forma, niz przeslanie/obrazek/opowiesc.
Lubie eksperymenty, ale tu, niestety, ani forma, ani tresc specjalnie nie zatrzymaly. Ale jak Cie znam - nastepnym razem bedzie "lepiej" (moze powinnam powiedziec: inaczej? bo o gustach sie podobno nie dyskutuje).
A mna sie nie przejmuj, ja nie mam serca...

Milego, J.

[skaranie boskie]

To ewidentnie kawałek prozy poetyckiej, albo nawet wolny wiersz.
Moim zdaniem do okruchów prozatorskich nie bardzo pasuje.