overload

[Gloinnen]

Pierdolone minuty przeciekają przez rzęsy. Skowyt
wciąż bez odbioru. Na co jeszcze czekasz? Zajmij się
podlewaniem poinsecji, szorowaniem kibla, sraniem w banię.
Co by tu jeszcze rozbić; szklanki, telewizor,
nos o stół? Za głupotę przyszedł słony rachunek.
Nie wypłaczesz kasy, zmiłowania, części zamiennych
do przeszłości.

Ośmieszasz się, jakbyś zapomniała, gdzie twoje miejsce.
Taka mocna byłaś; teraz zatkaj sobie
gębę mokrym ręcznikiem, zaciśnij zęby, zawsze trochę mniej boli.
Wyjdziesz na wirtualny spacer, do ludzi, nawrzucasz komuś.
Koniec i bomba, kto kochał, ten
pojeb.

Palce w dupę, potem w kontakt, skwierczą neurony
pod wysokim napięciem; teraz już wiem, że niebo jest gorące.

Wersja II

Minuty przeciekają przez rzęsy. Skowyt
wciąż bez odbioru. Na co czekasz? Zajmij się
podlewaniem poinsecji, szorowaniem kibla, sraniem w banię.
Co by tu jeszcze rozbić; szklanki, telewizor,
nos? Za głupotę przyszedł słony rachunek.
Nie wypłaczesz części zamiennych
do przeszłości.

Ośmieszasz się, jakbyś zapomniała, gdzie twoje miejsce.
Taka mocna byłaś; teraz zatkaj sobie
gębę mokrym ręcznikiem, zaciśnij zęby, zawsze trochę mniej boli.
Wyjdziesz na wirtualny spacer, do ludzi, nawrzucasz komuś.

Palce w kontakt, skwierczą neurony,
pod wysokim napięciem; teraz już wiem, że niebo jest gorące.

Koniec i bomba, kto kochał, ten
pojeb.


____________________
Glo.

[Michu]

Takiej sztuki naprawdę nie rozumiem.
A może to wcale nie jest sztuka?
Abstrahuję tu od pojęcia kultura języka.

[Boogie]

O żesz, ale peelka nabuzowana. Bić albo odbyć? , różne są byty, oraz odbyty, głębie niezmierzone i niezamierzone . Pozdrówka

[Gloinnen]

Uderz w stół, a nożyce zabrzęczą...

Abstrahuję tu od pojęcia kultura języka.

Michu, jaki język jest, każdy widzi. Wszystko ma w nim swoje zastosowanie, w zależności od kontekstu, sytuacji. Sam język i jego rejestry nie podlegają w mojej ocenie wartościowaniu. Kultura języka wiąże się z odpowiedzią na pytanie, po co, w jakim celu używamy danych słów. Zgodzę się, że przekroczyłabym jej granice, gdybym po wulgaryzmy sięgnęła w celu obrażenia kogoś, sprawienia mu przykrości. Warto jednak zauważyć, że w mowie potocznej nieraz stanowią formę rozładowania emocji, wiersz może to odzwierciedlić, nie wiem, dlaczego należałoby udawać, że pewne słowa i ich oprawa sytuacyjna nie istnieją.

A może to wcale nie jest sztuka?

Należałoby chyba najpierw rozstrzygnąć podstawową kwestię - czym jest sztuka w ogóle i jakie funkcje zostały jej przypisane. Jeżeli zaproponujesz jakieś przejrzyste i niepodważalne kryteria - to będziemy dopiero dyskutować na ten temat, czy mój wiersz jest sztuką.

Boogie - dzięki dobry komentarz, a peelkę rzeczywiście ponosi i roznosi...

Pozdrawiam,


Glo.

[Arti]

Uderz w stół, a nożyce zabrzęczą...

nie do końca...pamiętaj, że jesteś kobietą, a wulgaryzmy z ust kobiet
nie kojarzą się zbyt dobrze...moim zdaniem masz ich za dużo w tym tekście
szczerze mówiąc, jestem na nie

Pozdr.

[Gloinnen]

[Arti]

nie muszę komentować

[Gloinnen]

Nagle Ci zaczęły przeszkadzać wulgaryzmy w wierszach? I kto to mówi?

[Arti]

po kobietach oczekuję czegoś innego...nie musisz rozumieć
mogłem zjechać ten wiersz na wiele sposobów, wybrałem powiedzenie prawdy
teraz żałuję

[Gloinnen]

Nie, no spoko, to nie Ty masz czego żałować, tylko ja się chyba ośmieszyłam.

Sorki.



Glo.