Nie/parzyście

[jerzy]

smutek radość zamienia
gdy w gwarnej kawiarence
mogę pełnią istnienia
spleść ręce

i chociaż bez pokrycia
tupią po lichej drodze
ciesząc się mocno z życia
noga przy nodze

bycia mojego sedno
ginąć w parzystym tłumie
lecz serce tylko jedno
nic nie rozumie

[Ewa Włodek]

smutek radość zamienia
gdy w gwarnej kawiarence
mogę pełnią istnienia
spleść ręce

bardzo mi się podoba nastrój...


Pozdrawiam ciepło...
Ewa

[Leon Gutner]

Krótko ale nastroju ująć ci nie można .
Leo z przyjemnością .

Ukłony L.G.

[jerzy]

Dzięki Leonie;)

Dodano -- 21 lut 2012, 18:05 --

Ewie też dzięki duże;)

[e_14scie]

ładna forma i dobry wiersz.
Jerzy

[Miladora]

Podoba mi się, ale nie do końca, Jerzy.

Myślę, że w pierwszej zwrotce mógłbyś w końcowym wersie dać podobną liczbę zgłosek, co w następnych:
- spleść ręce - 3 zgłoski
- noga przy nodze - 5 zgłosek
- nic nie rozumie - 5 zgłosek
Najprościej byłoby zrytmizować:
mogę pełnią istnienia
posplatać ręce

A tu dość niejasno wyszło:
i chociaż bez pokrycia
tupią po lichej drodze -
ciesząc się mocno z życia - bardziej logiczne byłoby "cieszą się"
noga przy nodze

Dobrego

[Nicol]

Dałabym "w" w pierwszej strofie
Bo wychodzi trochę na opak - że smutek pokonuje radość - dopiero potem wychodzi w czym rzecz ale ten pierwszy wers nastraja odmiennie i niefortunnie zarazem ...
Klimat jednak jest

[skaranie boskie]

I mnie ten pierwszy wers trochę niegramotnie wybrzmiewa.
Może sugestia Nicol?
Ale to jeszcze za mało, bo jeśli zamienia w coś to pytanie kto lub co.
W ogóle, skoro ma być optymistycznie - a tak zakładam czytając dalej - to radość powinna zastępować smutek. Gdyby nie korzystać z podpowiedzi przedmówczyni, musiałbyś czasownik "zamienia" zastąpić jakimś podobnym (np. podmienia). To jednak jawi się bezsensem twórczym.
Moim zdaniem pierwszy wers, żeby zachować pozytywny wydźwięk, musiałby brzmieć: radość smutek zastąpi, albo radość smutek pokona. To jednak wymagałoby dodatkowej pracy nad trzecim wersem, bo straciłby rym.
Ale może warto?
Wybór należy do Ciebie Autorze.