777

[Dorota Karin]

Jesteśmy w lodziarni.

Nie jesteśmy w lodziarni.

Ja jestem w siedemset siedemdziesiątym siódmym niebie.

On chyba w siedemdziesiątym siódmym.

Odzywa się jego komórka.

On podnosi się, szuka kosza na śmieci,

wrzuca tam tę przeklętą komórkę.

On nie szuka kosza na śmieci, nie wrzuca do niego tej przeklętej komórki.

Grzecznie przeprasza.

Odchodzi na bok z tą przeklętą komórką.

Spadam po siedemset siedemdziesięciu siedmiu stopniach.

[skaranie boskie]

Wiesz, Doroto, ja się akurat słabo znam na prozie poetyckiej, podobnie, jak na wolnej poezji. Chyba nawet nie umiem odróżnić tych dwóch rzeczy. Skąd taki wniosek? Ano z porównań. Czytam twój utwór, przyglądam mu się i nie widzę żadnej różnicy z niejednym wolnym wierszem.
Ale nie ma się czemu dziwić, mam stare okulary. Nie dość, że porysowane, to w dodatku za słabe.

[Dorota Karin]

Tak, trudno jest mi to wyjaśnić. Proza poetycka jest bardzo zbliżona do poezji , jest w niej narracja, jest wypowiedź przypominająca opowiadanie.
DEF. Proza poetycka – rodzaj prozy, która obejmuje utwory o charakterze refleksyjnym, liryczno-opisowym. Utwory te są bogate w metafory, wyszukane słownictwo oraz są wyraźnie zrytmizowane nacechowane powtórzeniami, paralelizmami.

[411]

Przedziwne toto.
I sama nie wiem, czy mi sie podoba, czy nie. Z jednej strony nie lubie wyliczanek, z drugiej takie odbijanie pileczki po "innemu".
Na pewno jeszcze wróce, a to juz dobry znak.

Milego, J.