***

[Damian Sawa]

Ukochany!

niedługo listopad. jak co roku przejdę się po rynku, będą wciskać mi kwiatki i znicze. wybiorę najładniejsze, zawsze to robię. zastanawiam się, kiedy przestanę myśleć o tobie jak o żywym,
wyrzucam koszule i stare fotografie, tak stare jak świat który mnie otacza. na zdjęciach jesteś mój, mówiłeś że zawsze będziesz. przyznaję się, wierzyłam. chciałabym żebyś miał rację, nawet nie wiesz jak trudny jest powrót do pustego domu, zamykanie drzwi, możesz być pewny - po tobie nie było tu nikogo. wmawiam sobie że niedługo wrócisz, że znowu wszystko się zacznie. ja i ty. z naciskiem na ty.
dziś znowu rozmawiałam z Bogiem, zadaję dziwne pytania. wstydzę się swoich słów. nie zrozum mnie źle, kiedy tego roku przyjdę w odwiedziny chcę żebyś był mi już obojętny, tak bym mogła dzielić z kimś następne lato.
niedługo listopad. kolejny rok. tylko że pełno w tym wszystkim różnic.
wystawiam na próbę duszę.

[411]

Skoro proza poetycka, to wiecej jest dozwolone, niz nalezaloby sie poczepiac, aczkolwiek... Pare przecinków bym jednak dorzucila, tych kilka wielkich liter tez by ladniej wygladalo. Chyba.

Odnosic sie o emocjonalnosci tekstu nie bede. Brzmi mi bardzo osobiscie, bardzo wewnetrznie.

niedługo listopad. kolejny rok. tylko że pełno w tym wszystkim różnic.

Ale to jest wyjatkowo ladne. Prawdziwe. I smutne. A ja lubie taki smutek.

Z drugiej strony - poczatek listowny, a konca nie ma, nie ma pozegnania, podpisu, kropki konczacej "wypowiedz".

Nie wiem co myslec.
Chyba ladne.
Chyba.

Klaniam sie,
J.

[Damian Sawa]

411 - owszem mógłbym używać znaków interpunkcyjnych, ale jakoś tego nie robię. Zmanierowany jestem? Chyba nie, o taki tam kaprys autora! Dzięki za czytanko i fajnie że coś się podoba! Pozdrawiam

[em_]

No, dość ciekawe,
nie nudziłam się czytając.
Nie zaczynałabym od - ukochancego,
może raczej tak - Wiesz, niedługo listopad... ale tekst nie jest mój..
Pozdrawiam

[Damian Sawa]

em_ - - Są to moje wariactwa! Czasami lubię w taki sposób się wypisać:) Co do Twoich uwag, przemyślę to na pewno! Pozdrawiam:)

[skaranie boskie]

Co do tej interpunkcji i wielkich liter...
Proza poetycka różni się nieco od tej niepoetyckiej.
Również formą. Jeżeli autorom wierszy pozwala się na stosowanie wszystkich chwytów, nie można tego zabraniać piszącym prozę, która o wiersz właśnie się ociera. Myślę, że powinniśmy czytając brać poprawkę na kaprysy Autorów właśnie. To jeden z atrybutów dobrej poezji. A przecież w tej chwili stoimy niemal na jej krawędzi.