TEN TYP NIE MA...

[Gabriela]

Istota Boskiego bytu jest nieskończenie doskonała.
Przez to Bóg różni się od stworzeń posiadających doskonałości w stopniu ograniczonym.

Ks. Michał Kaszkowski

To, że Bóg nie chce wspólnego mianownika, już Bóg pokazał.
Oddzielił ziarno od plew – znaczy kreatury zostawił na ziemi, sam
zaś poszedł sobie polonezowym krokiem na strych - do nieba. Też
bym poszła, tylko zwyczajnie nie mam dokąd... Jeszcze. Obwiniam
ziemskie przyciąganie... Za wszystko! Za to, że wcześnie upadłam
i dotąd nie wstałam. Za sen niedoszły. „Teraz nie zasnę, a umrzeć
się boję". Ze wszystkich moich fantów, serce boli najmniej. Dobrze
to i niedobrze. Niedosyt, niedostatek? Nie może być... Być może.

Morze. I piasek. Suchy, mokry? ZIARNO. Tylko jedno wystarczy,
by zająć klepsydrę. Wrzucone celowo, by podrażnić małża. Warto,
dla takiej idealnej perły. Nie umiem pływać. Zawsze budowałam
zamki z piasku tuż przy brzegu. Później patrzyłam, jak cały dobytek
odbiera ta fala - łopatka celowo wymierzona w wieżę. Znowu każą
spróbować. Dobij, już umiesz! „Jeszcze jeden i jeszcze raz!". List
w butelce planowałam wysłać już wcześniej, ale czort zawsze wracał.
Adresat nieznany, nadawca nietrzeźwy. Taka równość. Nie-równość.

Nu pogodi! Ja coś pokażę, a ktoś mnie ukarze. W złym świetle. „Jesteś
niemożliwa!" A jednak ostatecznie stałam się ciałem. Wyludnionym,
bo nie znajdziesz we mnie żywej duszy. Oczy mi łzawią, bo na tym
śmietnisku jestem jedynakiem. I nikt nie wspomni, że „mogę wszystko",
a przecież od tego się zaczyna wiara w niemożliwe! KIEDYŚ. To takie
nigdy. Nie umie się spełnić. Dotarłam tam i wtedy właśnie coś dotarło
do mnie: jestem kolejnym wrakiem oddanym przez wodę. Prototypem
człowieka. Cierpię przez nieskończonoś... Cii! Już ja dobrze wiem kogo


prawda boli.

[nie]

Istota Muminkowego bytu jest nieskończenie doskonała.
Przez to Tata Muminka różni się od stworzeń posiadających doskonałość w stopniu ograniczonym.

ks. ped. nie

Lubię ten styl pisania. Dobrze, że tekst nie jest zbyt długi.

[eka]

Ten monolog mnie miejscami odpycha i przyciąga super fragmentami. Jest wykrzyczany zadzior, naiwność spojrzenia, fajne motywy. Energia. Duża.
Warto było przeczytać.

Dwa pierwsze zdania, skoro są cytatem, można zapisać kursywą.
Pozdrawiam.

[Gabriela]

serdecznie dziękuję Wam obojgu za pochylenie się nad tekstem.

[Henryk VIII]

Witaj,
tekst napisany ironicznie, gorzko i błyskotliwie. Nie moje w prawdzie klimaty, ale sprawności napisania nie sposób nie docenić.
Piszesz:" tylko jedno wystarczy,
by zająć klepsydrę." - uważam - nie zająć a wypełnić. Ale to tylko szczegół.
A tu mam pytanie: "Cierpię przez nieskończonoś... " --- czy ć jest specjalnie zjedzone? Jakoś tego nie chwytam - jak specjalnie, to lepiej zjeść 2 ostatnie litery - jako zaakcentowanie/ podkreślenie nieskończoności nieskończoności - ale , moim zdaniem, to niepotrzebne...
Pozdrawiam!
h8

[Gabriela]

jedno ziarenko nie jest w stanie wypełnić klepsydry.
ale zająć już tak. ten wyraz wydaje mi się bardziej odpowiedni.
a zakończenie takie jest celowe. przecież chodzi o nieskończoność.

pzdm i dzięki
I.