tesknota

[Ania ayalen]

...stal przede mna wpisany w gesty blekit nocy, stal na tle muzyki, tak jasny i oczywisty jak oczywista byla nagla pewnosc- ze ja, on, ze ksiezyc, muzyka, noc, ze my....my stojacy wsrod ludzi, wsrod niewaznych gestow, posrod slow milczacych bezradnie o tym wszystkim co zawieralo sie w jednym spojrzeniu, w miekkim usmiechu, w rozkolysanej przestrzeni ktora zachlannie objela nas w posiadanie oddajac mnie jego ustom, oczom , abym stala sie muzyka w jego dloniach, melodia rozpisana na bicie serca, na gwiazdy, na radosc, na uniesienia...a potem przebiegly dzien zastapil nam droge a my ogluszeni jego wrzawa wypuscilismy z dloni nasza muzyke, zagubilismy jasne spojrzenia posrod tylu podobnych im, odeszlismy od siebie na niema tesknote, na smutek starannie ukryty w ciszy slow, na wieczne rozdarcie pomiedzy dniem i noca....niekiedy z glebi nocy przybiega tamta melodia i gwiazdy kolysza bezsenny mroczny blekit, daremnie wypatrujac nas, gasna o swicie umierajac z zalu za nami...

[Sede Vacante]

Najdłuższe pojedyncze zdanie jakie czytałem. Promowanie tego rodzaju sztuki pisarskiej na portalu mnie przeraża.
Nic więcej do dodania.

[Ania ayalen]

coz, zawsze musi byc ten pierwszy raz...az taki przerazliwy jestes?

[Sede Vacante]

Wierz mi. To co widziałem na portalu w wykonaniu twojej przyjaciółki, potrafi nieźle namieszać w głowie i poczuciu estetyki. Od tej pory jestem wyczulony.
Nic więcej nie powiem.

[Ania ayalen]

coz, pomieszanie w glowie przynosi czasem ekscytujace efekty, daj Boze kazdemu zeby choc raz w zyciu zapomnial o glowie.
Gwoli jasnosci- nie szafuje bezmyslnie slowami
- takze slowem przyjazn...cenie piekno obrazow ktore maluje Iza, na ktore najwyrazniej jestes slepy, nie przeczac ze ubiera je w nieudolne czasem slowa. Ale jedyna osoba ktora rzeczywiscie nie upaja sie swoja wyzszoscia, a rzetelnie i uczciwie stara sie Izie pomoc- jest Glo.Porownaj swoje komentarze z jej wpisami, i faktycznie- nic juz nie mow.

[automatyczny krytyk]

Najdłuższe pojedyncze zdanie jakie czytałem.

e, ja już czytałem dużo dluższe...
utwór mi się podoba, bo ma to coś, taka przyjazną, niewymuszoną płynnośc,
jak fale uderzajace o brzeg...całkiem niezle to pióro:)

ak

[Gloinnen]

Jerzy Andrzejewski napisał powieść - "Bramy raju" - cała fabuła jest jednym dłuuuuuugim zdaniem. Drugie, kończące utwór - jest czterowyrazową pointą.

Promowanie tego rodzaju sztuki pisarskiej na portalu mnie przeraża.
Nic więcej do dodania.

Na portalu każdy ma prawo opublikować swój tekst i poddać go ocenie czytelników, a ci mają prawo wyrazić własne, subiektywne zdanie na jego temat. Niczego nie promujemy, ewentualnie poza rekomendacjami - nawet w plebiscytach praktycznie wszystko zależy od użytkowników, więc odpuść sobie tego typu uwagi.
Jeżeli jakiś utwór uważasz za kiepski, masz możliwość napisania merytorycznej krytyki. Natomiast naprawdę nie musisz demonstrować faktu, że nasz portal i jego użytkownicy od jakiegoś czasu przestali Ci się podobać, wypisując w dodatku nielogiczności.

Odnośnie samego tekstu - mnie nie zachwycił. Jest dość banalny, interpunkcja pozostawia wiele do życzenia. Irytują mnie zwłaszcza wielokropki, które sprawiają dość egzaltowane wrażenie. Obrazowanie nie jest świeże... "milczące słowa", "spojrzenia", "miękki uśmiech", "bicie serca", "gwiazdy", "uniesienia", "niema tęsknota", "głębia nocy", "gasną o świcie"... Tekst utkany z liczmanów, przesłodzony, przelukrowany, przeromantyzowany... Generalnie akurat tego rodzaju proza poetycka do mnie absolutnie nie przemawia.

Pozdrawiam,


Glo.

[Ania ayalen]

ak, jak fala wspomnien o brzeg pamieci...
Glo, dzieki za opinie, kazda cos wnosi, kazda jest cenna.Ktos mi kiedys powiedzial ze poraza go moja interpunkcja, i w tym.momencie pokornie podnosze lapki do gory, rozwazajac zupelna rezygnacje z niej- ku nieopisanej radosci, Sede jak sadze.
Natomiast swiezosc - oczywiscie mozna usiasc sobie, i na kartce wypisac sobie szeregi nowatorskich metafor, rownie absurdalnych jak nieprawdziwych.Coobus twierdzi ze wszystko.jest poezja, ja mowie ze poezja jest zycie- a zycie jest banalna, odwieczna historia milosci, spotkan, rozstan, powrotow , wzlotow i upadkow. Jedyna roznica jest sposob przezywania tej historii, bardzo prostej w gruncie rzeczy- to zawsze jest on i ona. W przestrzeni zycia. Moja jest rownie slodka jak bolesna, i na pewno banalna, jak tysiace podobnych jej.Jest prawdziwa i tylko tyle, bez udziwnien, bez schlebiania gustom- opowiedziana przez tamta mlodziutka dziewczyne ktora trwa we mnie, naiwna i prostolinijna. Nie bronie tego co pisze poniewaz nie uwazam tego za poezje, opowiadam siebie, jak kazdy z.nas. I kazda z naszych opowiesci jest banalnie prawdziwa ile nie przystrojona w nie swoje szatki. Dziekuje Ci, cenie Twoje zdanie, tym niemniej- fale bywaja rozne.