czas przemijania

[Ania ayalen]

krople czasu, jak lzy; pierwsza splynela noca, wsrod przeczuc tego co nieuchronnie stac sie mialo, musialo, co sie stalo chwila roztanczona na tle muzyki , namalowana swiatlem kropla czasu zatrzymana w progu,; ktos wchodzil, ktos wychodzil, ktos kogos nie przeoczyl, swiatlem uwieziona pamiec usmiechu trwa w ciszy oczu zauroczonych soba, choc wiele czasu uplynelo i lez wiele minelo odchodzac w niepamiec...
Druga lza przybiegla nieoczekiwaniem wsrod nocy, przekroczyla tamten prog swiatla wchodzac w mrok; zaplatana wsrod obcych twarzy, miejsc odnajdujac te pierwsza, zapomniana. Nie odnalazly sie, nie polaczyla ich wspolna droga; ktos odjechal zbyt wczesnie, ktos nadszedl zbyt pozno, krople czasu zagubione w drodze, druga trwajaca w pamieci lez tej pierwszej, niezapomnianej...
Trzecia...czasem jak lza ze smiechu, smiechem okrywajaca zal. Kropla goryczy czasu ktory mogl byc wszystkim, a stal sie zaledwie cieniem, czasu ktory nie zdazyl byc tym czym mogl byc., zbyt wczesnie zauroczony, zbyt pozno dostrzezony, czas przemijania w usmiechach, we lzach...