Szepty. Głosy. Z niepokoju płonę.
Imperatyw: jechać, zbudzić ducha!
Niech uwierzy. I niech mnie posłucha.
Bo to ja mu wywalczę koronę!
Bitwa. Czasem się przez zgiełk wrzask przedrze.
Chaos. Lód w krwi. Puls rozdziera żyłę.
Bełt w ramieniu. Gorączka. I życie.
Tryumf. Sztandar. Dźwięk dzwonów w katedrze.
Lochy. Kamienny chłód. Łańcuchy
Sala w światłach, za stołem – habity.
Czarownica!!! Głos od ścian odbity.
I na stopniach szafotu stuk głuchy.
Żar… Dym… Boże! W słonecznym refleksie -
krzyż na niebie. Ach… Iść za nim wiecznie…
cdn.
Marny puch (1 - Droga Joanny)
Moderatorzy: skaranie boskie, Lucile
- Ewa Włodek
- Posty: 5107
- Rejestracja: 03 lis 2011, 15:59
- pallas
- Posty: 1554
- Rejestracja: 22 lip 2015, 19:33
Re: Marny puch (1 - Droga Joanny)
Inkwizycja. Takie mam skojarzeni jak czytam pierwszy raz.
Pierwsza zwrotka mówi o tym, że to nie dusz rządzi lecz ciało.
Ciekawy pomysł. Władcze to ego, super ego, a może id.
Druga zwrotka przypomina mi pieśń o Rolandzie.
Religia była krwawa i jest. I jeszcze te dzwony, które ogłaszają triumf.
Przerażające to, bo za co za zabijanie.
I trzecia, mnisi i ich inkwizycyjne narzędzia tortur.
Męczą póki człowiek się nie przyzna.
Ofiara wrzeszczy i to jeszcze bardziej u czytelnika sprawia,
że on się czuje jak ten oskarżony.
Ostatni etap stos. Na większą chwałę Boga, bo walczą ze złem.
Ale czy czasem oni nie są źli?
Tytuł marny puch przypomina mi marny proch.
Marny, nic nie znaczący puch, bo cóż znaczy.
Wiersz mówi o tym, że każdy człowiek jest ważny nie zależnie jakie ma poglądy.
A Ci co myślą, że wolno im wszystko. Już sami siebie skazali.
Droga Joanny teraz dopiero czytam czyli dziewica Orleańska.
Joana d'Arc skazana, bo była wrogiem Anglii. Lubie tę postać w historii.
Świetnie użyte krótkie zdania. Dynamizują akcję. Wykrzyknienia nadają emocji.
Po prostu płynie cały ten wiersz.
Czekam na cnd.
Tytan
Pierwsza zwrotka mówi o tym, że to nie dusz rządzi lecz ciało.
Ciekawy pomysł. Władcze to ego, super ego, a może id.
Druga zwrotka przypomina mi pieśń o Rolandzie.
Religia była krwawa i jest. I jeszcze te dzwony, które ogłaszają triumf.
Przerażające to, bo za co za zabijanie.
I trzecia, mnisi i ich inkwizycyjne narzędzia tortur.
Męczą póki człowiek się nie przyzna.
Ofiara wrzeszczy i to jeszcze bardziej u czytelnika sprawia,
że on się czuje jak ten oskarżony.
Ostatni etap stos. Na większą chwałę Boga, bo walczą ze złem.
Ale czy czasem oni nie są źli?
Tytuł marny puch przypomina mi marny proch.
Marny, nic nie znaczący puch, bo cóż znaczy.
Wiersz mówi o tym, że każdy człowiek jest ważny nie zależnie jakie ma poglądy.
A Ci co myślą, że wolno im wszystko. Już sami siebie skazali.
Droga Joanny teraz dopiero czytam czyli dziewica Orleańska.
Joana d'Arc skazana, bo była wrogiem Anglii. Lubie tę postać w historii.
Świetnie użyte krótkie zdania. Dynamizują akcję. Wykrzyknienia nadają emocji.
Po prostu płynie cały ten wiersz.
Czekam na cnd.
Tytan
Porzućcie wszelką nadzieję, którzy tu wchodzicie.
/Dante Alighieri - Boska Komedia/
/Dante Alighieri - Boska Komedia/
- skaranie boskie
- Administrator
- Posty: 13037
- Rejestracja: 29 paź 2011, 0:50
- Lokalizacja: wieś
Re: Marny puch (1 - Droga Joanny)
Relacja z burzliwego życia i spalenia Joanny d'Arc.
Równie burzliwie opisana, jakby jej własnymi słowami.
Krótkie, urywane zdania zdają się padać wprost ze stosu, na którym przyszło jej zginąć śmiercią równie gwałtowną, jak krótkie życie.
My też mamy w swojej historii (może w legendzie jeno) podobną Joannę, o której przeczytasz niebawem w "Napisach na słońcu". Zapraszam.
Równie burzliwie opisana, jakby jej własnymi słowami.
Krótkie, urywane zdania zdają się padać wprost ze stosu, na którym przyszło jej zginąć śmiercią równie gwałtowną, jak krótkie życie.
My też mamy w swojej historii (może w legendzie jeno) podobną Joannę, o której przeczytasz niebawem w "Napisach na słońcu". Zapraszam.
Kloszard to nie zawód...
To pasja, styl życia, realizacja marzeń z dzieciństwa.
_____________________________________________________________________________
E-mail
skaranieboskie@osme-pietro.pl
To pasja, styl życia, realizacja marzeń z dzieciństwa.
_____________________________________________________________________________
skaranieboskie@osme-pietro.pl
- coobus
- Posty: 3982
- Rejestracja: 14 kwie 2012, 21:21
Re: Marny puch (1 - Droga Joanny)
Wypunktowałaś okruch historii, Ewo. Przewinął się obraz w stopklatkach, ale oddał to, co miał oddać. Jak zawsze przeczytałem z pełnym uznaniem
” Intuicyjny umysł jest świętym darem, a racjonalny umysł - jego wiernym sługą." - Albert Einstein
- Ewa Włodek
- Posty: 5107
- Rejestracja: 03 lis 2011, 15:59
Re: Marny puch (1 - Droga Joanny)
ano, Pallasie, taka tez ich rola miała być!pallas pisze: Świetnie użyte krótkie zdania. Dynamizują akcję. Wykrzyknienia nadają emocji.
I bardzo, na prawdę bardzo pięknie i ciekawie przeczytałeś to moje słowo. Cieszę się z twojego czytania...
w jakimś sensie, Skaranie, choć może nie tyle słowami, ile urywanymi sekwencjami myśli, czy wręcz kalejdoskopem obrazów...skaranie boskie pisze: Równie burzliwie opisana, jakby jej własnymi słowami.
ooo, to, to, Coob!!!coobus pisze:
Przewinął się obraz w stopklatkach,
Drodzy Panowie, najpiękniej Wam dziękuję za obecność, za uwagę i za słowa...
i samo serdeczne Wam posyłam...
Ewa