perła

[alchemik]

palce

delikatnie
w wilgoci zanurzam
muszli bezbronnej otwartej
nie dla świata

zamarłem

gdy nagle opuszkiem
wyczułem nieśmiało
obłą perłę
żywym pulsem
w dotyku nabrzmiałą

czas w miejscu stanął

serce
wyrwane z piersi
w ekstazie ulata
w kwantowym rozbłysku
pędzi
światło pozostaje w tyle

Japonię
znowu nawiedziło tsunami
sprzężone z efektem motyla

przepraszam
to tylko ja
perłę
chciałem musnąć ustami
gdy moje ciało
coś zatrzymało

snem uwiązane

po tej
mroczniejszej stronie

zostałem
J.E.S.