współrzędne światów

[alchemik]

pędzę przez głęboki kosmos rozpryskując kolejne kałuże
gwiazdy odbite w mokrym asfalcie osiadają mgławicami
na szybie zgarniam wycieraczkami odnajdując drogę
przekraczam prędkość światła przecinając czerwone

karły nie wierzę w silentium universum otrzymałem wezwanie
pulsar wyświetlacza współrzędne na galaktycznej spirali
ulic zapełnionych innymi duchami zagubionych cywilizacji
nie ma samotności jedynie podróż przez mrok w poszukiwaniu adresu