paździerznik

[alchemik]

pozamykały się błękitne w błękicie
w związku z czym niebo też poszarzało
zmiędlone włosy złociste sypnęły
łupieżem paździerzem nieużytym
rozrzucającym wokół wszędzie
suche źdźbła liście kasztany

w ruch pójdą chmurne wrzeciona
motki szorstką przędzą nabrzmiałe
rozczeszą kądziel zaprzeszłe kobiety
w sercu wciąż im pomieszkanie trzymam

na krosnach utkają przyszłe giezło
dla wyniosłej i chłodnej pani...