Adam

[eka]

Człowiek - osobliwość Idei.

[pallas]

Tak racja tylko człowiek potrafi wymyślić idee, które w większość szkodzą mu samemu.
Inni je przerabiają pod siebie. Osobliwe one nie raz są, a nieraz śmieszne.
W końcu każdemu potrzebna jest idea, bo bez niej człowiek nie byłby osobliwością.

[Sede Vacante]

Też się zgadzam.
Największą wadą w idei jest sam jej autor, oraz "wykonawcy".
Idee, często piękne i mądre, potrafią być tak wypaczone w praktycznym podejściu...
to jak piękne dzieło stworzone, by czynić dobro, użyte dla wszelkiego zła.

Oczywiście mamy też idee z gruntu złe. Ale i te wymyślone przez człowieka i złe - nie dlatego, że źle brzmią. Słowo jeszcze nikogo nie zabiło.
Ale właśnie człowiek, wprowadzając w czyn ideę, nadaje jej bieg w historii naszego świata.

Jakby nie patrzeć - człowiek jest osobowością idei, ale zbyt często osobowość staje się osobliwością właśnie.

[lczerwosz]

Osobliwość można oceniać w sensie matematycznym. Jak asymptotycznie do nieskończoności dąży w zerze hiperbola albo jak delta Diracka, stale zero, aż tu w jednym punkcie wartość nieskończenie wielka.
Człowiek jest fizyczny, nie osiągnie takiej osobliwości. Nawet gdyby nie wiem jak dążył. Po trupach.

[em_]

Na pewno coś w tym jest,
ciekawa myśl

[eka]

Taka mi się wydawała hermetyczna ta "myśl", a tu miła niespodzianka, dziękuję.
Można chyba na nią spojrzeć różnie.
Przyznam, że chciałam wykorzystać tutaj dwa znaczenia osobliwości, jako czegoś wyjątkowego i tego o czym pisze Leszek.
Ale, Leszku, nie osobliwości początku świata fizycznego,czy matematycznego... lecz Idei, która mu dała możliwość zaistnienia, z dużej litery ona.

[lczerwosz]

nie, no jasne, ale chciałem napomknąć chociaż
z Tobą to można by i matematyczne konie kraść i fizyczne
czyli i wirtualne i realne

[eka]

Matematyczne konie i ich pęd... super