Konsekwencja

[eka]

Jeśli przeszłość zamyka się w zbiorze mało ważnych epizodów, jutra nie straszą.

[Alek Osiński]

Z logicznego punktu widzenia pewnie masz rację, przyzwyczajenie przecież
to druga natura człowieka, chociaż przekorna intuicja podpowiada mi Ewo
jeszcze inny scenariusz - "Kiedy przeszłość zamyka się w zbiorze mało
ważnych epizodów, jest się czego bać"

Inna sprawa, że po części sami nadajemy "wagę" wydarzeniom i znowu względność
się kłania...

[bronmus45]

Jeśli nasza przeszłość zamyka się w zbiorze mało ważnych zdarzeń, nie oczekujmy zbyt wiele od przyszłości. Prawo karmy.

[eka]

Z logicznego punktu widzenia pewnie masz rację, przyzwyczajenie przecież
to druga natura człowieka, chociaż przekorna intuicja podpowiada mi Ewo
jeszcze inny scenariusz - "Kiedy przeszłość zamyka się w zbiorze mało
ważnych epizodów, jest się czego bać"

Inna sprawa, że po części sami nadajemy "wagę" wydarzeniom i znowu względność
się kłania...

Bać jest się czego, bo każdy ma swoją traumę do przeżycia, tak?
Względność w przeżywaniu, okey, można duperelą poczernić świat.

Jeśli nasza przeszłość zamyka się w zbiorze mało ważnych zdarzeń, nie oczekujmy zbyt wiele od przyszłości. Prawo karmy.

To trochę nieuprawnione, bo nie wiemy, co nas spotkać może.

----------------
Konsekwencja tutaj taka, że bez pewnych, nazwijmy głębokich doświadczeń, nie potrafimy wyobrazić sobie tego, co można przeżyć.
Bo wyobraźnia - wyobraźnią, ale co na własnej skórze i pod nią poczujesz...
---------------
Za brak lęku.

[alchemik]

Oczywiście, że nie wiemy, bo spotyka nas wszystko i nic (z tych rzeczy), tylko jedna wersja rzeczywistości przypisana dla stworzenia ze świadomością prawie czterowymiarową.
A wybory? Decyzje?
Nie wpisują się w czwórwymiarowość.
Twoja sentencja nie rozkrzewia się, nie rozgałęzia na kwantowe możliwosci, niemożliwości.
A nie ma mało ważnych zdarzeń. Egocentryzm, humanocentryzm.

A teraz z przyjemnościa posłucham Twojej odpowiedzi. Bo często mnie zadziwiasz.
Podczas gdy, trudno mnie zadziwić.

[Alek Osiński]

Bać jest się czego, bo każdy ma swoją traumę do przeżycia, tak?

I tak i nie, Ewo, "jest się czego bać" to tylko stan potencjalny,
czy człowiek się rzeczywiście boi i w jakim stopniu, zależy przecież
od jego kondycji osobistej,

bo "zamykanie przeszłości w zbiorze mało istotnych epizodów"
można rozumieć trojako, albo podmiot jest zaawansowanym stoikiem
lub wyznawcą zen, co rzeczywiście w znacznym stopniu
eliminuje zagrożenia przyszłości, albo też powierzchownie
przeżywa życie, tudzież unika mocnych doświadczeń,
co jednak nie eliminuje zagrożeń w przyszłości, bo przecież,
życie dopadnie w końcu każdego.

Konsekwencja tutaj taka, że bez pewnych, nazwijmy głębokich doświadczeń, nie potrafimy wyobrazić sobie tego, co można przeżyć.

Ale w pewnym wieku trudno już chyba o ludzi bez głębokich doświadczeń,
śmierć bliskich, choroby, miłosne uniesienia, nienawiść, pogarda, współczucie
to się chyba zdarza wszystkim, chociaż oczywiście na różnym poziomie
można przeżywać...

[eka]

Panowie, macie rację i to z wielu powodów.
: D
Zdarzają się myśli bez podparcia.
Dziękuję za tory Waszych.