Następny krok.

[nie]

Jestem człowiekiem i nic, co ludzkie, nie jest mi obce. (Terencjusz)

Przestaję być człowiekiem, wobec czego wszystko, co ludzkie, staje się mi obce. (nie)

[tabakiera]

Nie chcę już być człowiekiem, dlatego to, co ludzkie niech się zabliźni. (ja pod wpływem).

Chyba nie do końca, Nie.

Bo kto nie był ni razu człowiekiem,
Temu człowiek nic nie pomoże

Ze słów Wieszcza wynika, że kto był choć raz człowiekiem, temu człowiek pomoże.
Pierwiastek ludzki zostaje.

Tylko jeszcze jest jeden problem - które zachowania są ludzkie, a które nie.
To już temat na inny poemat.

[alchemik]

Tabcia, kocham Cię za ten wywód romantycznonielogiczny i nie tylko. Taka matematyka mi się podoba, jak i Ty cała.
Pierwiastek zostaje.
Wiem coś o tym.Wszystkie zachowania są ludzkie, choćby były szczere i szczurze.
Mamy skłonność do przejmowania zachowań i nazywania ich własnymi.
Te z ula, bądź z mrowiska mogą się zemścić.

A Ty nie nie odwracaj kota ogonem. To niewygodna pozycja dla kota i odwracacza.

[eka]

Przestaję być człowiekiem, wobec czego wszystko, co ludzkie, staje się mi obce. (nie)

Wbrew pozorom - megalomania do kwadratu.

[nie]

Przestaję być człowiekiem, wobec czego wszystko, co ludzkie, staje się mi obce. (nie)

Wbrew pozorom - megalomania do kwadratu.

Dlaczego?
Nie stwierdzono, w którą stronę jest to krok.

[eka]

Intuicja to napisała.
No i inspiracja. Nic co człowiecze złe i człowiecze dobre nie jest mi obce.

A tu się ucieka, i mniej ważne, że przyczyny refleksji zapewne leżą w oderwaniu od naturalnego środowiska człowieka.
Odpowiedzialność gatunkowa każe zostać i naprawiać.

[lczerwosz]

Pozostają dwie możliwości:
- nigdy nie byłem człowiekiem
- nigdy nie przestanę być człowiekiem (za życia oczywiście)
Co z ludkościowym cósiem (albo niczym - zależnie od punktu patrzenia)

[lczerwosz]

Odpowiedzialność gatunkowa każe zostać i naprawiać.

Wchodzisz w politykę zaszłości, reperacji wojennych i kolonialnych powinności człowieka dla człowieka. To jak urodzić się z długami.

[eka]

Odpowiedzialność gatunkowa każe zostać i naprawiać.

Wchodzisz w politykę zaszłości, reperacji wojennych i kolonialnych powinności człowieka dla człowieka. To jak urodzić się z długami.

A skąd ta teza?
Jeśli polityka to odwracania destrukcji egzystencjalnej.