Gra w kolory 1.
- Lucile
- Moderator
- Posty: 2484
- Rejestracja: 23 wrz 2014, 0:12
- Płeć:
Gra w kolory 1.
Czarna dziura.
Czym jest jej czerń?
Emanacją idei bez rozcieńczania,
czy uniwersalnym wzorem na tragedię?
Czym jest jej czerń?
Emanacją idei bez rozcieńczania,
czy uniwersalnym wzorem na tragedię?
- Gorgiasz
- Moderator
- Posty: 1608
- Rejestracja: 16 kwie 2015, 14:51
Gra w kolory 1.
Czarna dziura raczej wszystko wsysa niż emanuje. Chociaż idee - to niepokorne takie są, może i udaje się im z niej wyleźć.Emanacją idei bez rozcieńczania,
Dlaczego tragedię? Czarna dziura to pożyteczne stworzonko. Niedawno odkryto, że takowa w centrum naszej Galaktyki się znajduje i być może wszystko wokół niej się kręci, a nawet i dzięki niej (ale tego jeszcze nie odkryto).czy uniwersalnym wzorem na tragedię?
- Lucile
- Moderator
- Posty: 2484
- Rejestracja: 23 wrz 2014, 0:12
- Płeć:
Gra w kolory 1.
Gorgiaszu,
to dlatego, że ostatnio czytałam o CERN– nie i roli naszej rodaczki pani prof. Agnieszki Zalewskiej (jak i ja – absolwentki Uniwersytetu Jagiellońskiego), która przez trzy kadencje (w latach 2013 – 2015) pełniła zaszczytną funkcję przewodniczącej Rady tej międzynarodowej organizacji. Ta lektura skłoniła mnie do sięgnięcia po opracowania (popularne, przecież jestem tylko laikiem, na dodatek humanistką) na temat czarnych dziur i ciemnej materii.
Ta myśl nie daje mi spokoju.
Stąd takie skojarzenia i jeszcze to:
słowo o wielkim zderzaczu hadronów
dopóki śpi bozon Higgsa
świat jest bezpieczny
względnie
coraz mniej czasu więc chrońmy zielony
tunel życia
Bardzo dziękuję za słowo i pozdrawiam
Lucile
to dlatego, że ostatnio czytałam o CERN– nie i roli naszej rodaczki pani prof. Agnieszki Zalewskiej (jak i ja – absolwentki Uniwersytetu Jagiellońskiego), która przez trzy kadencje (w latach 2013 – 2015) pełniła zaszczytną funkcję przewodniczącej Rady tej międzynarodowej organizacji. Ta lektura skłoniła mnie do sięgnięcia po opracowania (popularne, przecież jestem tylko laikiem, na dodatek humanistką) na temat czarnych dziur i ciemnej materii.
Doczytałam się nawet takiego stwierdzenia, że to właśnie czarne dziury emitują (lub emitowały) ciemną materię.Gorgiasz pisze: ↑05 kwie 2018, 19:10Czarna dziura raczej wszystko wsysa niż emanuje. Chociaż idee - to niepokorne takie są, może i udaje się im z niej wyleźć.
Ale czy są (były) siewcami życia? A może wprost przeciwnie? Albo też to, i to - początku i końca?Gorgiasz pisze: ↑05 kwie 2018, 19:10Czarna dziura to pożyteczne stworzonko. Niedawno odkryto, że takowa w centrum naszej Galaktyki się znajduje i być może wszystko wokół niej się kręci, a nawet i dzięki niej (ale tego jeszcze nie odkryto).
Ta myśl nie daje mi spokoju.
Stąd takie skojarzenia i jeszcze to:
słowo o wielkim zderzaczu hadronów
dopóki śpi bozon Higgsa
świat jest bezpieczny
względnie
coraz mniej czasu więc chrońmy zielony
tunel życia
Bardzo dziękuję za słowo i pozdrawiam
Lucile
- Gorgiasz
- Moderator
- Posty: 1608
- Rejestracja: 16 kwie 2015, 14:51
Gra w kolory 1.
Hm.która przez trzy kadencje (w latach 1913 – 1915)
Istnieje hipoteza, że są one portalami łączącymi różne światy równoległe i stamtąd mogło przetransferować życie.Ale czy są (były) siewcami życia?
Akurat przedwczoraj nabyłem "Kwantowy kosmos" Clausa Kiefera i pomalutku czytam. Jak dojdę do czarnych dziur i będzie coś ciekawego, to napiszę.
- Lucile
- Moderator
- Posty: 2484
- Rejestracja: 23 wrz 2014, 0:12
- Płeć:
Gra w kolory 1.
oczywiście - w latach 2013 -2015.Gorgiasz pisze: ↑07 kwie 2018, 14:13która przez trzy kadencje (w latach 1913 – 1915)
Bardzo proszę, jeżeli Twoja opinia będzie pozytywna, tę pozycję sprawię sobie i ja.Gorgiasz pisze: ↑07 kwie 2018, 14:13Akurat przedwczoraj nabyłem "Kwantowy kosmos" Clausa Kiefera i pomalutku czytam. Jak dojdę do czarnych dziur i będzie coś ciekawego, to napiszę.
Lu
PS. Poprawiłam tę datę w poprzedniej mojej odpowiedzi. Bardzo dziękuję za zwrócenie uwagi. Ot, taka beztroska i roztargnienie, a przecież powinno się przeczytać przed wysłaniem. Mea culpa.
- Gorgiasz
- Moderator
- Posty: 1608
- Rejestracja: 16 kwie 2015, 14:51
Gra w kolory 1.
Przykro mi, ale nie mogę polecić wspomnianej książki. Język trudny, nazbyt techniczny, wyjaśnienia (nawet wprowadzanej i rzadko spotykanej terminologii nieprzekonujące; musiałem szukać w innych źródłach), powtarzanie znanych faktów historycznych, począwszy od Arystotelesa, poprzez Newtona, Einsteina etc), które stanowią znaczącą część treści, brak myśli przewodniej, czyta się ciężko, pod względem literackim– przemilczmy (Michio Kaku jest jednak niedościgniony). Jasne, że kilka ciekawostek i perełek się znajdzie, ale bywają ciekawsze pozycje.
- Lucile
- Moderator
- Posty: 2484
- Rejestracja: 23 wrz 2014, 0:12
- Płeć:
Gra w kolory 1.
Gorgiaszu, bardzo dziękuję za informację i - za Twoją radą - daruję sobie tę pozycję.
Gdybyś jednak trafił na na coś wyjątkowego w tym temacie, to bardzo proszę o info.
Serdecznie pozdrawiam, już weekendowo
Lucile
Gdybyś jednak trafił na na coś wyjątkowego w tym temacie, to bardzo proszę o info.
Serdecznie pozdrawiam, już weekendowo
Lucile
- Gorgiasz
- Moderator
- Posty: 1608
- Rejestracja: 16 kwie 2015, 14:51
Gra w kolory 1.
Najciekawsze pozycje które znam, to:
Michio Kaku - „Hiperprzestrzeń
Michio Kaku - „Wszechświaty Równoległe”
David Deutsch - „Struktura Rzeczywistości”
Paul Davies – Bóg i nowa fizyka”
„Duch w atomie” - w oprac. P.C.W. Daviesa i J.R. Browna (zbiór wywiadów z czołowymi fizykami kwantowymi)
Nie-fizycy, to raczej o tym nie piszą, zawłaszcza z sensem, z jednym (znanym mi) wyjątkiem. Wspaniała książka, która zresztą w swoim czasie była wielkim bestselerem w skali światowej i jest szczególnie godna polecenia: „Tao Fizyki” - Fritjof Capra. Można też przeczytać jego inną pozycję: „Punkt zwrotny”.
Jednak problem polega na tym, że są to pozycje sprzed dwudziestu – trzydziestu lat (tylko „Wszechświaty” ukazały się w 2005 /oryginał/), a chciałoby się być też na bieżąco. Nie udało mi się znaleźć nic nowego i ciekawego, choć może ostatnio niezbyt intensywnie szukałem.
Michio Kaku - „Hiperprzestrzeń
Michio Kaku - „Wszechświaty Równoległe”
David Deutsch - „Struktura Rzeczywistości”
Paul Davies – Bóg i nowa fizyka”
„Duch w atomie” - w oprac. P.C.W. Daviesa i J.R. Browna (zbiór wywiadów z czołowymi fizykami kwantowymi)
Nie-fizycy, to raczej o tym nie piszą, zawłaszcza z sensem, z jednym (znanym mi) wyjątkiem. Wspaniała książka, która zresztą w swoim czasie była wielkim bestselerem w skali światowej i jest szczególnie godna polecenia: „Tao Fizyki” - Fritjof Capra. Można też przeczytać jego inną pozycję: „Punkt zwrotny”.
Jednak problem polega na tym, że są to pozycje sprzed dwudziestu – trzydziestu lat (tylko „Wszechświaty” ukazały się w 2005 /oryginał/), a chciałoby się być też na bieżąco. Nie udało mi się znaleźć nic nowego i ciekawego, choć może ostatnio niezbyt intensywnie szukałem.
- Lucile
- Moderator
- Posty: 2484
- Rejestracja: 23 wrz 2014, 0:12
- Płeć:
Gra w kolory 1.
Gorgiaszu,
bardzo przepraszam, że od razu nie podziękowałam.
Część z wymienionym pozycji znam, np.
Dziękuję za podpowiedź, zapamiętam tytuły/autorów oraz mam nadzieję, że przyjdzie czas i po którąś sięgnę.
Pozdrawiam
Lu
bardzo przepraszam, że od razu nie podziękowałam.
Część z wymienionym pozycji znam, np.
pozostałych nie.
Dziękuję za podpowiedź, zapamiętam tytuły/autorów oraz mam nadzieję, że przyjdzie czas i po którąś sięgnę.
Pozdrawiam
Lu