Księżycówka (Jewgienij Piurnonsensowicz)

[misza]

Nie ma wcale pożytku z gnuśnego księżyca
- snuje się nad chmurami, nie chce mu się świecić.
Odpracuje leniwie swoją zmianę. Dzisiaj
nie posrebrzy dachówek, jak lubią poeci.

Przemknie chyłkiem przez miasto, o drzewa zahaczy,
chwilę jeszcze popatrzy jak marcują koty.
Opuści się ostrożnie na podmiejski placyk,
gdzie stoi dom wśród klonów - skromny i samotny.

Zajrzy przez małe okno i wszystko pobieli
- garderobę w nieładzie, książki, butle z winem.
Tam śpi Piurnonsensowicz w puchowej pościeli,
na łożu w stylu empire z wielkim baldachimem.

Gospodarz nos wystawił – słowiański, czerwony.
Zmierzwiona broda w górze z miedzianym połyskiem.
Jewgienij teraz marzy, we śnie chmury goni
i muzy szczypie w zadki, bo zna prawie wszystkie.

Śpij, bestio – myśli księżyc – jesteśmy podobni,
- niepotrzebni, a jednak nas lubią, mój bracie.
Więc zanim w noc odpłynę, Jewgieniju drogi,
zostawię ci pod drzwiami księżycowy zacier.

Chlapniesz sobie kielicha w kompanii sonetów,
Pegaz znowu się urżnie i nie będzie smutno.
A ja zajrzę do ciebie, jak zwykle, pod wieczór,
bo miło jest pomyśleć, że zawsze jest jutro.

[Miladora]

bo miło jest pomyśleć, że zawsze jest jutro.

Miło, Misza.

[Nalka31]

Uśmiechnęłam się na dwie ostatnie zwrotki. W takim razie... Co by pegaz nie pił sam.

[misza]

Mocne, jak księżycówka, pozdrowienia
od Jewgienija i Miszy
dla
Miladory
i
Nalki31

[Ewa Włodek]

zdrówka dla Miszy i Jewgienija!


I serdeczności mnóstwo...
Ewa

[atoja]

wyborna księżycówka wyczarowana przez Miszę i księżyc

[misza]

Misza jest tymczasowym, przymusowym abstynentem,
a Jewgienij nie może, bo potem nic nie może.
Ale...Grzech odmówić.To przyjemność wychylić kielicha
z
Ewą
i
Atoją

[Leon Gutner]

Po raz drugi dziś bo przed chwilą - gdzie indziej
Sama przyjemność .

Z uszanowaniem L.G.

[misza]

Niewyraźnie Cię widzę na tej fotografii,Leo.
Ale wiem, że byłeś i że jesteś, i będziesz.
A to mnie cieszy najbardziej

[Nicol]

Mam sentyment do księżyca ... Tak więc wybrzydzać nie zamierzam