Turgieniew Iwan - ***(Czemu powtarzam wiersz tak smutny...)

[Liliana]

***(К чему твержу я стих унылый…)

К чему твержу я стих унылый,
Зачем, в полночной тишине,
Тот голос страстный, голос милый
Летит и просится ко мне,-

Зачем? огонь немых страданий
В ее душе зажег не я...
В ее груди, в тоске рыданий
Тот стон звучал не для меня.

Так для чего же так безумно
Душа бежит к ее ногам,
Как волны моря мчатся шумно
К недостижимым берегам?

Декабрь 1843

***(Czemu powtarzam wiersz tak smutny…)

Czemu powtarzam wiersz tak smutny,
I czemu, o północnej porze,
Ten głos namiętny, bałamutny
Niczym sen, co noc wraca do mnie,-

Dlaczego? ogień mąk miłosnych
nie ja w jej sercu roznieciłem…
A jęk rozpaczy i tęsknoty.
Z jej piersi już nie do mnie płynie.

Więc czemu dusza jak szalona
Na oślep biegnie ku jej stopom?
Tak mkną wzburzone fale morza
Do brzegów, których nie osiągną.

[Henryk VIII]

Witaj,
jest rytm i rym. Dobrze się czyta. Jest zachowana uroda tekstu i klimat - a to ważne. Lubię Turgieniewa I Twe tłumaczenie też. p.s. datę , się znaczy miesiąc, też było przetłumaczyć - to nic, że wszyscy wiedzą, ale ujadłaś ją!

h8

[Liliana]

Witam Waszą Wysokość!
Nie powtarzam daty od momentu, kiedy ktoś mi zwrócił uwagę, że to wygląda jakbym właśnie wtedy wiersz przetłumaczyła.
Dziękuję za dobre słowa o moim przekładzie.

Pozdrawiam serdecznie

[pallas]

Ja zgadzam się z Henrykiem. Tekst ma te romantyczną nutę i rymy i rytm też wspaniały.

Tylko jedno mi zgrzyta, dokładnie to:

Niczym sen co noc wraca do mnie,

Tak jakby przecinków zabrakło, bo tak to nic z tego wersu nie rozumiem.

Piotr

[Liliana]

Witaj, Piotrze!
Bardzo dziękuję za komentarz i uwagę o przecinku. Już jest na swoim miejscu.

Pozdrawiam, Liliana