Achmatowa Anna - Zerwanie[

[Liliana]

Разрыв

1
Не недели, не месяцы — годы
Расставались. И вот наконец
Холодок настоящей свободы
И седой над висками венец.

Больше нет ни измен, ни предательств,
И до света не слушаешь ты,
Как струится поток доказательств
Несравненной моей правоты.

1940


2
И, как всегда бывает в дни разрыва,
К нам постучался призрак первых дней,
И ворвалась серебряная ива
Седым великолепием ветвей.

Нам, исступленным, горьким и надменным,
Не смеющим глаза поднять с земли,
Запела птица голосом блаженным
О том, как мы друг друга берегли.

1944


Zerwanie

1
Nie tygodnie, miesiące - latami
Rozstawaliśmy się. I wreszcie
Chłód prawdziwej wolności nad nami
I na skroniach srebrzysty wieniec.

Nie ma więcej ni kłamstwa, ni zdrady,
Już nie musisz słuchać do rana
Jak strumieniem się leją przykłady,
Że ma prawość jest niezrównana.

1940

2
I jak zwykle w czas zerwania bywa,
Zastukało widmo dni pierwszych.
I wtargnęła siwo-srebrna iwa
Wraz z przepychem lśniących gałęzi.

A nam, hardym, ogarniętym gniewem,
Nieśmiejącym wzroku wznieść z ziemi,
Ptak przypomniał swoim czułym śpiewem
O tym, jacy byliśmy kiedyś.

1944

[Gorgiasz]

Zaintrygował mnie ten wiersz i Twój bardzo wyrazisty przekład. Wybacz, ale mam wrażenie (to oczywiście tylko subiektywna opinia), że nie ze wszystkim poszło najlepiej. Zrezygnowałaś z układu 10 - 9 - 10 - 9, ale mimo to nie wszędzie udało się zachować rym.

Długo nad tym myślałem, to bardzo trudne zadanie, trudny, wręcz karkołomny wiersz do tłumaczenia (oba wiersze), nie udało mi się zaproponować zadowalającej pod względem formalnym wersji, ale sylaby skorygowałem.

Jeśli pozwolisz, to przedstawię:

Nie tygodnie, miesiące lecz lata,
Trwa rozstanie. Wtedy nareszcie
Wolność prawdy nas chłodem oplata,
Na skroniach lśni wieniec srebrzyście.

Nie ma więcej ni kłamstwa, ni zdrady,
Już nie musisz słuchać do brzasku
Jak strumieniem się leją przykłady,
Niezrównanej mojej prawości.

Natomiast drugi wiersz, niezbyt odpowiada mi w oryginale, trochę chaosu, rytm szwankuje, rozłożenie akcentów utrudnia czytanie /Запела/ .
"O tym, jak się kochaliśmy kiedyś."
To nie oddaje klimatu (choć sens - tak), spłyca, na pewno o tym wiesz, ale też nie znalazłem żadnej możliwości innego przedstawienia.

[eka]

Warto było poczytać.

[Liliana]

Gorgiaszu,
wdzięczna jestem, że zechciałeś się pochylić nad moim przekładem.
Masz rację, nie wszystko jest ok. Postaram się posiedzieć jeszcze nad tym przekładem.
A co powiesz o takich zmianach?

1
Nie tygodnie, miesiące - latami
Rozstawaliśmy się. I wreszcie
Chłód prawdziwej wolności nad nami
I na skroniach srebrzysty wieniec.

Nie ma więcej ni kłamstwa, ni zdrady,
Już nie musisz słuchać do rana
Jak strumieniem się leją przykłady,
Że ma prawość jest niezrównana.

1940

2
I jak zwykle w czas zerwania bywa,
Zastukało widmo dni pierwszych.
I wtargnęła siwo-srebrna iwa
Wraz z przepychem lśniących gałęzi.

A nam, hardym, ogarniętym gniewem,
Nieśmiejącym wzroku wznieść z ziemi,
Ptak przypomniał swoim czułym śpiewem
O tym, jacy byliśmy kiedyś.

1944

Pozdrawiam serdecznie, Liliana

Dodano -- 18 paź 2016, 20:20 --

Warto było poczytać.

To się cieszę, eka. Dzięki, że zaglądasz.

[Gorgiasz]

A co powiesz o takich zmianach?

Podoba się.

[Liliana]

Podoba się.

Dzięki. Wstawiłam tę wersję.