Heinrich Heine Die Lore-Ley

Moderator: Leon Gutner

ODPOWIEDZ
Wiadomość
Autor
Ulme
Posty: 117
Rejestracja: 04 lip 2017, 21:49

Heinrich Heine Die Lore-Ley

#1 Post autor: Ulme » 19 lip 2017, 17:17

Ich weiss nicht was soll es bedeuten,
Daß ich so traurig bin;
Ein Märchen aus alten Zeiten,
Das kommt mir nicht aus dem Sinn.
Die Luft ist kühl und es dunkelt,
Und ruhig fließt der Rhein;
Der Gipfel des Berges funkelt
Im Abendsonnenschein.
Die schönste Jungfrau sitzet
Dort oben wunderbar;
Ihr goldnes Geschmeide blitzet,
Sie kämmt ihr goldenes Haar.
Sie kämmt es mit goldenem Kamme
Und singt ein Lied dabei;
Das hat eine wundersame,
Gewaltige Melodei.
Den Schiffer im kleinen Schiffe
Ergreift es mit wildem Weh;
Er schaut nicht die Felsenriffe,
Er schaut nur hinauf in die Höh.
Ich glaube, die Wellen verschlingen
Am Ende Schiffer und Kahn;
Und das hat mir ihrem Singen
Die Lore-Ley getan.


Nie wiem, co to znaczy, kto powie,
Żem taki smutny jest dziś,
To z pradawnych czasów opowieść,
Co ciągle w pamięci mej brzmi.

Juz zmierzcha i chłodniej się robi,
Spokojnie tak płynie tu Ren
A promień słoneczny ozdobił
Szczyt góry, nim zapadnie w sen.

Na górze tej siedzi dziewica
Uroda jej to istny cud,
Klejnoty jej błyszczą i lica,
I czesze włos złoty jak miód

I czesze go grzebieniem złotym
I śpiewa, potężny głos ma,
A pieśń pełna wielkiej tęsknoty
Czarowna melodia w niej gra.


Żeglarza w swej łódce na Renie
Ogarnia skądś tęskny tak zew,
Nie patrzy na skalne kamienie,
On patrzy wciąż w górę, skąd śpiew.

Ja wiem, wielka fala przybyła
I żeglarz z łódeczką na dno
Już idzie, i tak go zgubiła
Ta Lorelei pieśnią swą.

Awatar użytkownika
Liliana
Posty: 1424
Rejestracja: 11 lis 2011, 20:07

Re: Heinrich Heine Die Lore-Ley

#2 Post autor: Liliana » 19 lip 2017, 22:53

Ulme,
to nie jest zgrabne tłumaczenie. Widzę, że starasz się zachować metrum oryginału, ale czasem dobrze jest zmienić to metrum (na krótsze czy dłuższe) na rzecz lepszego brzmienia. W wielu miejscach masz zaburzony rytm (w 1. zwrotce - wers 1. i 3.), sporo jest wypełniaczy (w 1 zwrotce - jest,) aby ilość sylab się zgadzała (tu jednak się nie zgadza: 7,8), a nie o to chodzi. Wiersz ma płynąć i oddawać piękno oryginału.
Pierwsza zwrotka (myślnikami oznaczyłam średniówkę):

Twoja:
Nie wiem, co to znaczy, kto powie, (9 sylab)
Żem taki smutny jest dziś; (7)
To z pradawnych czasów opowieść,(9)
Co ciągle w pamięci mej brzmi.(8)

Moja:
Dlaczego,- kto mi to powie, (8)
tak smutny - jestem dziś; (6)
z pradawnych - czasów opowieść, (8)
w pamięci - mojej brzmi.(6)

Ja bym radziła zaczynać od krótszych wierszy (2-3 zwrotki), bo wtedy łatwiej jest ogarnąć całość i dopracować wiersz.

Życzę powodzenia :)

Ulme
Posty: 117
Rejestracja: 04 lip 2017, 21:49

Re: Heinrich Heine Die Lore-Ley

#3 Post autor: Ulme » 20 lip 2017, 16:42

Liliana, wiem, że jest nierówno, to tłumaczenie powstało do znanej niemieckiej piosenki do słów tego wiersza, pisałam "pod melodię" i tak mi najbardziej pasowało.

A oto moje wcześniejsze tłumaczenie, nieco rozbudowane w stosunku do oryginału, ale liczba sylab jest równa, zawsze po 12.
Nie wiem, co to znaczy, co to znaczyć może,
Żem jest smutny taki, żem pełen żałości.
Baśń z pradawnych czasów, prastara opowieść
Ciągle jest w mej głowie, wciąż w mych myślach gości.

Powietrze jest rześkie, wokół zmrok zapada,
W dole Ren spokojnie toczy swoje wody,
Wieczornego słońca blask na skałę pada,
Na niej panna siedzi przecudnej urody.

Siedzi tam na skale wśród wzburzonej fali
I spogląda z góry wzrok jej na świat złoty.
W blasku słońca błyszczą włosy złote z dali,
Na jej białej szyi lśnią złote klejnoty.

Siedząc czesze włosy, w ręku swoim trzyma
Grzebień złoty, przy tym pieśń swą wyśpiewuje.
Melodia jej piękna, że piękniejszej nie ma,
Siłą swą potężną wszystko obejmuje.

W maleńkim stateczku morzem falującym
Żeglarz płynie – wstrząsa nim tęsknota dzika,
Skał on nie dostrzega z wody wystających,
On patrzy do góry, skąd płynie muzyka.

I tak statek morska fala zatopiła,
Żeglarz już spoczywa gdzieś w morskiej głębinie.
Do tego się swoim śpiewem przyczyniła
Piękna nimfa, co ma Lorelai na imię.

ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja”