Cwietajewa Marina "Jak ci nie wstyd!"

[Liliana]

Как не стыдно!

Как не стыдно! Ты, такой не робкий,
Ты, в стихах поющий новолунье,
И дриад, и глохнущие тропки, -
Испугался маленькой колдуньи!

Испугался глаз ее янтарных,
Этих детских, слишком алых губок,
Убоявшись чар ее коварных,
Не посмел испить шипящий кубок?

Был испуган пламенной отравой
Светлых глаз, где только искры видно?
Испугался девочки кудрявой?
О, поэт, тебе да будет стыдно!


Jak ci nie wstyd!

Jak ci nie wstyd! Ty, odważny taki,
Ty, co w wierszach sławisz driad urodę,
Czar księżyca, urok ścieżek dzikich ,-
Ty się zląkłeś czarodziejki młodej!

Czy się zląkłeś oczu, jak bursztyny,
I usteczek czerwieni dziecinnej,
Miłych gierek, podstępów zdradliwych,
Spić nie śmiałeś słodyczy niewinnej?

Czy się zląkłeś zatrutej przyprawy
Jasnych oczu ze snopami iskier?
Czy też burzy włosów kędzierzawych?
O, poeto, wstydź się, bardzo wstydź się!

dosłownie:

Jak ci nie wstyd! Ty, tak nie nieśmiały,
Ty, co w wierszach o ksieżycu śpiewasz
I o driadach, i o dzikich/ zarastających ścieżkach, -
Ty się zląkłeś malutkiej czarodziejki!

Czy się zląkłeś jej bursztynowych oczu,
Tych dziecięcych usteczek, zbyt czerwonych,
Czy, bojąc się jej czarów przewrotnych/perfidnych,
nie śmiałeś wypić syczącego(dosłowne znaczenie słowa - szypiaszczyj) pucharu?

Czy się zląkłeś ognistej trucizny
Jasnych oczu, w których są tylko iskry?
Czy się zląkłeś dziewczyny kędzierzawej?
O, poeto, niech ci będzie wstyd!

[Gloinnen]

Bardzo podoba mi się zarówno sam wiersz, jak i tłumaczenie.
Wydaje się napisane z lekkością pióra, w sposób niewymuszony. Nastrojowość oryginału oddana również - niemal perfekcyjnie. Z jednej strony - wprowadzony został element baśniowy. Miłość potraktowana jako magia, czary. Wszystko jednak utrzymane w lekkiej, żartobliwej konwencji - przygany za emocjonalne tchórzostwo, niedojrzałość.

To chyba także fenomen rosyjskiej poezji - pomieszanie górnolotności z drwiną, płaczu ze śmiechem. Prawdziwy rosyjski pisarz/poeta zawsze wydobędzie z każdego zagadnienia rozmaite niuanse, ostateczny tekst będzie iskrzył się humorem, ale jednocześnie gdzieś podskórnie szarpał za serce.

Pozdrawiam,


Glo.

[Liliana]

Glo,
serdecznie dziękuję za wypowiedź. Twoje wypowiedzi cenię sobie bardzo, bo są rzeczowe. Nie sztuka przelecieć wiersz oczyma i pochwalić. Ważne, aby go przeczytać dokładnie i o ewentualnych niedociągnięciach napisać autorowi, który wyciągnie z takich uwag wnioski i czegoś się rzeczywiście nauczy.

Pozdrawiam