Drunina Julia - Miłość przemija

[Liliana]

Любовь проходит...

Любовь проходит.
Боль проходит.
И ненависти вянут гроздья.
Лишь равнодушье -
Вот беда -
Застыло, словно глыба льда.


Miłość przemija...

Miłość przemija.
Ból przemija.
I nienawiści grona więdną.
Lecz obojętność –
I w tym szkopuł –
Zastygła, niczym bryła lodu.

i dosłownie:

Miłość przemija.
Ból przemija.
I nienawiści więdną grona.
Tylko obojętność –
I w tym problem/szkopuł/nieszczęście –
Zastygła, niczym bryła lodu.

W oryginale rymują się wersy: 3-5-6 (grozdja- bieda - lda), ja zrymowałam 3. z 4. i 5. z 6. Zastanawiam się, czy nie zostawić rymów tylko w 5. i 6, a wers 3. zostawić jak w oryginale:
I nienawiści więdną grona.
Będę wdzięczna za sugestie. Pozdrawiam

[Miladora]

Zastanawiam się, czy nie zostawić rymów (...)

Moim zdaniem - nie.
Podoba mi się właśnie takie przetłumaczenie wiersza, jakie zamieściłaś:

- Miłość przemija.
Ból przemija.
I nienawiści grona więdną.
Lecz obojętność –
I w tym szkopuł –
Zastygła, niczym bryła lodu.

Kiedyś dyskutowałyśmy z MariąMagdaleną, czy przekład powinien być wierny, czy też dozwolona jest pewna poetycka dowolność. I obie, o ile pamiętam, doszłyśmy do wniosku, że przekład powinien oddać zamysł autora w jak najlepszej postaci, biorąc pod uwagę specyfikę języka. Czyli powinien dotrzeć do odbiorcy, wywołując podobne wrażenie, co oryginał.
I mniejsza o dosłowność.

Miłego

[Liliana]

bardzo dziękuję Ci za wypowiedź, Milu, zostawiam jak jest,
każda uwaga jest dla mnie cenna,