intymny pamiętnik nastolatki(wstęp)

[EdwardSkwarcan]

jest taki moment w życiu coś nagle przychodzi
falami myśli płyną i toniesz w powodzi
czegoś tak bardzo pragniesz jak grom z nieba spada
z wielkiej potrzeby słowa ze ścianami gadasz

bardzo trudnym tematem historia kobiety
muszę przelać na papier zdradzone sekrety
by pisać o uczuciach - język zbyt ubogi
czasami zbyt wysokie są parnasu progi
niełatwo oddać słowem raju serc ogrody
płynę na zbyt głębokie i niepewne wody
trudno będzie samemu rozgryźć twardy orzech
od czego jest rodzina - tęsknota pomoże
dwie siostry myśl i pamięć – wiecznie zadumane
ta ukochana trójka zasypia nad ranem
z wrażliwością momenty trudne skonsultuję
w figlach pomoże radość - śmiechem emanuje
romantyczność dorzuci fragmenty od serca
a uczuciowość głębię w miłosnych kobiercach
dużo chęć i cierpliwość - obie wiecznie razem
pracowitość coś wniesie z życiowych skojarzeń
jednak na wyobraźni najwięcej polegam
która wiecznie gdzieś błądzi i wraz z myślą biega
pamiętnik pisać bez niej – trudne – z marnym skutkiem
nawet bracia smutasy niepokój ze smutkiem
trochę wniosą do tekstu a mój brat rozsądek
pilnuje żeby w treści był jakiś porządek

z pomocą zaradności swe pomysły chwili
humor z inteligencją jednak przemycili
dokładność z rzetelnością koloryt obrazu
a czułość ze szczerością coś z serca nakazów
niecierpliwość z lenistwem non stop przeszkadzali
i bez przerwy psocili - wprawdzie byli mali
jednak pchali swe rączki z małym roztargnieniem
w pieluszkach jeszcze była siostrzyczka olśnienie
trzpiotką jest lekkomyślność zawsze mi coś wplecie
u wyrozumiałości na rękach - więc wiecie
erotyka też czasem trzy grosze napisze
namiętność nosek wsadzi ale trochę ciszej
nieśmiałość i dyskrecja dwie spokojne siostry
musiały pousuwać część fragmentów ostrych
odrobinę zostało bo tekst jest miłosny
a nie wiersz o urokach kolorowej wiosny
wiadomo w pamiętniku trudna górnolotność
dodam że bardzo dużo pisała samotność
odrobinę bliźniaczki czyli łzy z cierpieniem
sylaby policzyłem z bratem poświęceniem
raczkuje jeszcze wizja tyci brat natchnienie
jednak się udzielali - nie było cierpieniem
czasem nikt się nie liczył wcale z moim zdaniem
więc nie jest takie proste rodzinne pisanie
uśmiech mnie zadowoli nie chcę wiedzieć reszty
będę szczęśliwy gdy ktoś przeczyta ten zeszyt


cdn.

[skaranie boskie]

No to mnie załatwiłeś, Edwardzie.
Poprzenosiłem Ci kolejne części do osobnych wątków, powklejałem odnośniki do początku, poprzednich i następnych stron, a tu proszę - siurpryza. Linki straciły aktualność, bo byłeś łaskaw dopisać wstęp. I co ja mam na to powiedzieć?

[EdwardSkwarcan]

Przepraszam
Myślałem, że wstęp jest czymś odrębnym
Miałem go od zawsze
Chciałbym jeszcze spytać, ile stron można wrzucić jednorazowo, bo mam ich około stu
Jeszcze raz przepraszam i stawiam wirtualne piwo

[Patka]

Poprawiłam linki, już jest (chyba) wszystko ok.

[skaranie boskie]

A wrzucać można - zgodnie z regulaminem - dwa teksty dziennie.
Ja jednak proponuję umiar, żeby nie znudzić czytelników. Nawet najlepsze dania powinno się umiejętnie dozować.

[eka]

Bardzo fajny, sympatyczny, uśmiechnięty wstęp - czyli kulisy powstawania pamiętnika.
Warto poczytać coś od serca, które sobie zastrzega możliwość błędu, ale liczmy na wszystkie wymienione postaci, w tym brata - sylabika od liczenia

[EdwardSkwarcan]

Dziękuję za komentarz