Mrzemrzoszcz

[Mchuszmer]

Mrzemrzoszcz

Listopadorośl zamręła grzdziska,
szurgładząc łąty zimoziemiście.
Migowie błoszadź omła srebrzystna:

to w hył zaległa
i mży szerżniście –
mrzemrzoszcz jak bielmość, jak chmur okłębność,
śród bochobłoków mgłosinych senność.

W niej błąchy wirne hulają liście,
wijnie trzepieczą hrokostne głęzy;
wietrzeszczy w dachach gwizg szlaławiście,
kyrlicznie szni plusk stukotajemny.

A w szaroszczelnej mościszkobajce
gnieżdżę fotela paściste głębie.
Mgła przy podłodze w mącistość właszcze,
szum odszeptuje od ciszy brzębie.

Świergoskrzypistne cichująćwięki
w mrokątach świebrzą,
snobajdy snują;
szuromarszują
po ścianach świerszcze, szmerżą
mkłopusznie stąpając mręki.

I wtem – hukałki tiktakotyczne trynie
raz po raz trzeszczy,
budząc ułudne zamrocza z mrzeszczy:
zza mlekoszybia ślepołypiące
błyskają grzogi
dmarnych chrapowist -
to czmyszą koni szewłaki lśniące;

gdzie wierzb szczerebta strzelistnie strzynie,
przez dróżek zwijstwa mormeandryczne
pogłosiem kopyt stukijstwo płynie.
Człaposzlakoszwał szlapokonogi
głębi się szmerżnie
w szaławiłdrogi.

(...)

Szlemancholijnie
świstoklichąkało.
To w hył zaległa
i mży szerżniście -
mrzemrzoszcz jak śniłość,
jak błąchowiście.