szklenie

[Mchuszmer]

szklenie

mimochodem
wszedłem jak w kontur
porannego chłodu

stygnąc do nagiej tafli
język śni własne
bezcielesne słowa
skrapla na wargach

jestem

oczekiwaniem
aż rozpuszczona tasiemka widnokręgu
zatoczy łuk
do siebie

do ciebie -
wciąż pochylonej nad zboczem barków
koroną liści
obejmującej skronie
szeptem
pulsem spod ściółki stóp

w tym szkleniu najbardziej jesteś
spokojem
że poza sobą niczego nie potrzebuję



---------------------
skojarzenie muz.
https://www.youtube.com/watch?v=exKMpzF0yP0