Skrawek czasu

[Julka]

Skrawek czasu

Zapukała w okno zbudzona niedziela,
ciekawością słońca spojrzała na ziemię.
Zaszumiało życie wzdłuż wszerz i na przełaj,
roztaczając wizję, gdzie przygoda drzemie.

Ożywione ptaki rozpoczęły zwadę.
Ze zdziwienia pluska wijąca się rzeka.
Dzień za dniem upływa, zostawiając ślady,
na planecie ziemi i w sercu człowieka.

Niespokojne chęci przypinają skrzydła:
faluje powietrze, poruszone wiatrem.
Zaciszny zakątek iluzją się wyda,
jakby w głębi zimy spadł magnolii płatek.

Wielorakich odmian kwiatów, trudno zliczyć.
Zapachem owocu mandarynki kuszą.
Nie do wiary skąd ten świat ezoteryczny
przybył tu zachwycać iluzyjną duszą.

Lekki szmer fontanny duchem miejsca włada,
nawilża i chłodzi potrzebą codzienną.
Cień rzucają palmy. Oligarcha zadań
dba, by nic nie działo się tu nadaremno.

Wśród niezwykłych roślin, spędzić miłe chwile:
traw, ziół i krzewiny, ciszy tajemniczej -
to jakby do raju bóg darował bilet,
by stanąć bez grzechu przed jego obliczem.

Kończy się przygoda na zielonej łące.
Co zapisze pamięć, dziś się jeszcze nie wie -
niezapominajki? plusk rzeki jak koncert?
Czy urok wycieczki - spłynie z rzeki biegiem.

[jaga]

Kończy się przygoda na zielonej łące.
Co zapisze pamięć, dziś się jeszcze nie wie - -to prawda.