znajoma pani

[Julka]

znajoma pani

masz uczucie winy jakbyś się pomylił
nie wiesz że tak dręczy
nieznana przyczyna
boisz się że sufit spadnie w każdej chwili
wciąż pod taką presją
nowy dzień zaczynasz

spoglądasz na niebo
tam też nie inaczej
słońce uwięzione za czarną zasłoną
a Bóg się ukrywa
i nad światem płacze
że jego nauki ogniem czasów spłoną

oglądasz się wkoło nie wiadomo za czym
szukasz tej staruszki
w fotelu przy oknie
to tylko widzenie zmysłowych wypaczeń
maluje obrazy
z przeminionych potknięć

czerwone spirale niebieskie zielone
tańczą po pokoju
jest ich pełno wszędzie
spróbuj zamknąć oczy
niepokój pochłonie rozsądek i umiar
w samobójczym pędzie

[eka]

widzenie zmysłowych wypaczeń
maluje obrazy

czerwone spirale niebieskie zielone
tańczą po pokoju
jest ich pełno wszędzie
spróbuj zamknąć oczy
niepokój pochłonie rozsądek i umiar
w samobójczym pędzie

Ten fragment naprawdę niezły.