sztuczki

[eka]

wierzyć można książce
że liter nie pogubi

szafie smutnej zawsze
upchniętej przy ścianie

mgle z cichego pola
bo jest lub jej nie ma

i brzozom można ufać
gdy wiosną zielenieją

ale nie tobie
w zimnym promienieniu

[em_]

Ma swój urok

[lczerwosz]

partyjka ze swoim, czy polityczne

[eka]

Dzięki, Em_

Nie bardzo rozumiem, co masz na myśli Leszku, ale miło, że zajrzałeś.

[lczerwosz]

partyjka ze swoim, czy polityczne

Nie bardzo rozumiem, co masz na myśli Leszku, a

Myślę, że poniosła mnie myśl wynikające z użytego przeze mnie słowa partyjka. Takie czasy, że sie wszystko mi kojarzy. Kiedyś z seksem. Ale i Twoje słowa, wyjęte co prawda z kontekstu: książka z pogubionymi literami - zatarte? - szafa, mgła, brzoza, a na koniec jeszcze to promieniowanie.

[alchemik]

Ja jednak zaczynałem od grafomanii.
Grafomania oznacza nieodpartą potrzebę pisania, nie podpartą jednak umiejętnościami.

Brakiem talentu, warsztatu.

W przypadku braku talentu, można pożegnać się z poezją na zawsze.
Nie twierdzę, że z pisaniem.

Talent to kwestia szczególnego oglądu świata. Względności tego oglądu i umiejętności kojarzenia odległych faktów, często interdyscyplinarnych.

Warsztat, to kwestia nauki i pracy. Przede wszystkim czytania.

W tym utworze objawiłaś od razu, że talentu Tobie nie brakowało.
A i oczytana musialaś być.

Jurek

[eka]

Ale i Twoje słowa, wyjęte co prawda z kontekstu: książka z pogubionymi literami - zatarte? - szafa, mgła, brzoza, a na koniec jeszcze to promieniowanie.

Niesamowite... szok. W życiu bym na takie tropy nie wpadła. Niespodzianka roku. Dzięki Leszku, że wyjawiłeś.


--------------------------------

Dzięki Alchemiku
Jak tak dzisiaj patrzę z perspektywy wielu lat, to najbardziej mi się podoba druga cząstka.
A tytuł zmieniłam, był mega grafomański.

[lczerwosz]

Niesamowite... szok

Litwinienko!

[eka]

A to dla Ciebie:


Herbatka

[coobus]

Bardzo miłe te Twoje początki dobrego i złego. Zaczynałaś z wysokiego pułapu. Przynajmniej tak odbieram poziom tego wiersza. Jak najbardziej dla mnie