W literach

[Julka]

W literach

Żywioły milczą własnym sposobem.
Rzeka leniwie płynie do celu,
śpi w powijakach zaklęty ogień,
ludzie przyjaznym słowem się dzielą.

Lecz gdy podszepnie demon świadomy
jakie w nich drzemią złowrogie siły,
polecą z nieba łańcuchem gromy
i będą ogniem ślepo rządziły.

Chmury zamienią się w rzeki rwące.
Rozniosą tamy, gdzie zechcą runą.
Pozbawią życia istot tysiące,
marnych robaków ziemi całunu.

A gdy zawarczą armaty grozą,
człowiek człowieka uczyni wrogiem,
zbędnym pokotem ciała położą,
wśród spustoszenia i dusz pożogi.

Czas się grabarzem skrzętnie uczyni,
bez śladu zatrze dotkliwe straty.
Wstąpią w litery, by trwać z żywymi
jak ogień, woda i serca bratnie.

[jaga]

10/5 -mocny wiersz

[iskierka]

bardzo piękny i mocny wiersz