(sur)materializm

[skaranie boskie]

(Sur)materializm






Na miłości
świat się nie kończy
lecz w nicości...




Niczym pies gończy -
zbój, banita
z kraju wygnany
w szpony chwyta
swój los nieznany
ktoś, dla kogo
nie masz ratunku
ni u Boga
ni w mocy trunku...

I mnie takoż
chwytać przychodzi
dni. Jednakoż
czy to się godzi
aby człowiek
co siebie ceni
choć cokolwiek,
w krainie cieni
za żywota
gnił? To nie może
być!
Więc złota
żyłę...daj Boże!






Szczecin
5 marzec 1983

skaranie boskie

[djmikada]

Czemu człowieku w ciemności chcesz gnić?
Czyż nie lepiej z uśmiechem na jawie jest śnić?
Przyjaźń, miłość, rodzina mówisz to utopia?
a świat dokoła, to tylko marna jest kopia?

Wstań, podaj dłoń, spójrz odważnie w górę,
świat jest piękny, o patrz! słonko przegania chmurę!
Pies ociera się o nogę, kot mruczy Ci do ucha,
zamknij oczy i posłuchaj, słuchaj, słuchaj, słuchaj....

Czeladź 1 maja 2012 r

Mikada

[Ninoczka]

Rzeknę tylko, że wiersz mnie bardzo lekko się przeczytał i się spodobał(szczególnie zastosowanie słów takich trącających trochę "myszką" niczym w powieści Karola Bunsch'a "Imiennik"
Zapraszam do lektury tych, którzy nie czytali.)
pomimo treści, która nie nastraja optymistycznie.
Przynajmniej ja tak odebrałam ten przekaz.

Pozdrawiam Cię skaranie