piwnica

ODPOWIEDZ
Wiadomość
Autor
Awatar użytkownika
skaranie boskie
Administrator
Posty: 13037
Rejestracja: 29 paź 2011, 0:50
Lokalizacja: wieś

piwnica

#1 Post autor: skaranie boskie » 24 lis 2013, 17:42

Patko.
Przed chwilą wymyśliłem źródło słowa piwnica.
Nie wiem, na ile słuszne.
Zanim jednak je wyjawię, chciałbym się dowiedzieć, co o tym mówi językoznawstwo.
Zaspokoisz moją ciekawość?
Kloszard to nie zawód...
To pasja, styl życia, realizacja marzeń z dzieciństwa.


_____________________________________________________________________________

E-mail
skaranieboskie@osme-pietro.pl

Awatar użytkownika
Patka
Posty: 4597
Rejestracja: 25 maja 2012, 13:33
Lokalizacja: Toruń
Płeć:
Kontakt:

Re: piwnica

#2 Post autor: Patka » 24 lis 2013, 20:30

O matko, widzę, że tu wyrosłam na największego znawcę języka polskiego. :be:

Piwnica - miejsce, gdzie pierwotnie przechowywało się piwo. A kiedyś "piwo" znaczyło jakikolwiek napój. Wyjaśnienie znalazłam tutaj - można też sobie poczytać o etymologii wyrazu "sklep", "czesne" i "miednica".

Awatar użytkownika
skaranie boskie
Administrator
Posty: 13037
Rejestracja: 29 paź 2011, 0:50
Lokalizacja: wieś

Re: piwnica

#3 Post autor: skaranie boskie » 24 lis 2013, 21:58

Bingo!
Dziś przynosiłem sobie piwo właśnie z piwnicy i niosąc zastanowiłem się dlaczego piwnica.
Skojarzyłem sobie, że w czasach piastowskich i wcześniej, na terenach dzisiejszej Polski znano tylko dwa napoje w miarę wyskokowe. Piwo i miód. Miód piło się w temperaturze otoczenia, piwo zaś musiało być schłodzone. Szczególnie latem. A w permanentnym braku lodówek, za chłodnię musiała wystarczyć jamka w ziemi, lochem, tudzież i piwnicą zwana.
Inne, przytoczone przez Patkę nazwy, funkcjonowały równolegle. Sklep przetrwał do dziś w dialekcie wielkopolskim.
Dziękuję Patko, za wyczerpującą odpowiedź.
:rosa: :rosa: :rosa:
Kloszard to nie zawód...
To pasja, styl życia, realizacja marzeń z dzieciństwa.


_____________________________________________________________________________

E-mail
skaranieboskie@osme-pietro.pl

ODPOWIEDZ

Wróć do „LITERATUROZNAWSTWO”