Popraw mnie

[alchemik]

Ee, Patka, a ja uważam, że już nie ma błędu.
Po przesunięciu przyimka uzyskałem możliwość domyślnego wglądu w dalszą część zdania.
Niepotrzeby jest zaimek nim , ani rzeczownik spotkaniu.
Błąd składniowy uległ zagubieniu, bo przyimek przed, przestał stać w opozycji do przyimka po.
Oczywiście, wiesz Patka, że ja to wszystko biorę na intuicję, zamiast szukać w slownikach.
Staram się myśleć niezależnie, bo to dobrze robi na inteligencję (szkoda, że nie na urodę).
Oczywiście język polski jest tak porypany, że mogę się pogrążyć.
Ale póki co, będę swojego bronił jak lwica.

[skaranie boskie]

Nie mam pewności, ale chyba błąd kręci się wokół tego opusu.
W języku polskim, występuje ono, podobnie, jak w łacinie, w rodzaju nijakim. Powinnaś więc była napisać "to opus".
Z drugiej strony, ciekaw jestem, jak wygląda poprawna odmiana tego rzeczownika przez przypadki. Czy pisząc "opusu", nie popełniłem czasami błędu? Może należało jednak użyć "opusa"?

[skaranie boskie]

W sprawie spotkania z babcią i kina Patka ma rację. Przed spotkaniem i po nim - to poprawna wersja.

[alchemik]

Ależ z ciebie małpa, skaranie, ja jako poeta, wciąż uważam, że można pewne wyrażenia zostawić w domyśle, byleby zdanie było tak skostruowane, by na to pozwolić.
Bronię swego.

[Patka]

Skaranie ma rację - "opus" jest rodzaju nijakiego. Co do odmiany, to dobrze odmieniłeś - wyraz odmienia się jak rzeczowniki rodzaju męskiego: opus, opusu, opusowi itp. Wyjątek: opus dziesiąte, dwudzieste itp.

http://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/opus;2333.html

Ludki, nie zapominajcie o swoich zdaniach...

[alchemik]

Ach, ta marudna Patka. Zdanie, swoje zdanie.

Swoje zdanie zawsze mam co mnie dyskryminują przez nie przez moje mnie niezrozumienie.

[skaranie boskie]

Siódmego marca, w godzinach przedpołudniowych, Handzia długo handryczyła z chorą Hiacyntą, aż doszły do byle jakiego porozumienia.

[alchemik]

O ile pamiętam, to handryczyć się jest czasownikiem zwrotnym, a więc wymaga zaimka zwrotnego się. Oznacza tyle co sprzeczać się.

Siódmego marca, w godzinach przedpołudniowych, Handzia długo handryczyła się z chorą Hiacyntą, aż doszły do byle jakiego porozumienia.

Potraktujemy dodane uściślenie czasu jako wtrącenie, odcinając je z obu stron przecinkami.
W ten sposób zdanie, w zasadzie, staje się poprawne, choć niezbyt ładne.


A co z moim z moim zdaniem, co to je mam?

[skaranie boskie]

Masz rację, Alchemiku. Handryczyć (się) to pierwszy błąd w tym zdaniu. Jest jeszcze jeden, tym razem gramatyczny.

[alchemik]

Nie potrafię znaleźć, chyba że chodzi o różnicę liczby w zdaniach nadrzędnym i podrzędnym.

Siódmego marca, w godzinach przedpołudniowych, Handzia długo handryczyła się z chorą Hiacyntą, aż doszła do byle jakiego porozumienia.


Dodalbym jeszcze zaimek dzierżawczy z przyimkiem z nią, doszła z nią.
Ale to tylko dla kosmetyki.