jak komentować

[iskierka]

z mojego punktu widzenia

1 Przede wszystkim w komentarzach piszemy tylko i wyłącznie o wierszach! To pierwsza i najważniejsza zasada.
2 Komentujący powinien zachować obiektywizm. Słodzenie jeszcze nikomu nie pomogło.
3 przede wszystkim w komentarzach, nie obrażamy autora, nie zniechęcamy go do nie pisania

[Gloinnen]

Przede wszystkim w komentarzach piszemy tylko i wyłącznie o wierszach! To pierwsza i najważniejsza zasada.

Jeżeli masz na myśli, że na przykład nie oceniamy Autora, jego poglądów, postaw, umiejętności, itp., nie uprawiamy przysłowiowej prywaty - to się zgadzam.
Natomiast czy da się tylko i wyłącznie o tekście?
Na ogół wiersze są o czymś, poruszają jakiś problem. Jeżeli dyskusja rozwija się właśnie w poruszonym przez Autora temacie, a wiersz staje się punktem wyjścia do wymiany opinii, przemyśleń - to zdecydowanie zjawisko pozytywne.

nie zniechęcamy go do nie pisania

Mam dylemat, gdyż wydaje mi się, że punkt trzeci stoi w opozycji do punktu drugiego. Obiektywne stwierdzenie, że ktoś napisał kiepski wiersz, nieraz go właśnie zniechęca do pisania, publikowania. I tu pojawia się pytanie: może kogoś, kto dobrym Autorem nigdy nie będzie, bo brakuje mu ku temu żyłki (tak samo, jak nie każdy może być dobrym malarzem, kompozytorem, sportowcem) TRZEBA wręcz zniechęcić (i to skutecznie) do pisania, żeby poszukał takiej dziedziny, w której zabłyśnie prawdziwą smykałką? To w końcu normalne, że ludzie są dobrzy na rozmaitych niwach i warto czasem gdzieś ponieść porażkę, aby gdzie indziej odnieść sukces, odnaleźć swoją drogę, swoją pasję.

Oczywiście - nie należy wyśmiewać, obrażać, gnoić - tu pełna zgoda.

[iskierka]

Przede wszystkim w komentarzach piszemy tylko i wyłącznie o wierszach! To pierwsza i najważniejsza zasada.

Jeżeli masz na myśli, że na przykład nie oceniamy Autora, jego poglądów, postaw, umiejętności, itp., nie uprawiamy przysłowiowej prywaty - to się zgadzam.
Natomiast czy da się tylko i wyłącznie o tekście?
Na ogół wiersze są o czymś, poruszają jakiś problem. Jeżeli dyskusja rozwija się właśnie w poruszonym przez Autora temacie, a wiersz staje się punktem wyjścia do wymiany opinii, przemyśleń - to zdecydowanie zjawisko pozytywne.

nie zniechęcamy go do nie pisania

Mam dylemat, gdyż wydaje mi się, że punkt trzeci stoi w opozycji do punktu drugiego. Obiektywne stwierdzenie, że ktoś napisał kiepski wiersz, nieraz go właśnie zniechęca do pisania, publikowania. I tu pojawia się pytanie: może kogoś, kto dobrym Autorem nigdy nie będzie, bo brakuje mu ku temu żyłki (tak samo, jak nie każdy może być dobrym malarzem, kompozytorem, sportowcem) TRZEBA wręcz zniechęcić (i to skutecznie) do pisania, żeby poszukał takiej dziedziny, w której zabłyśnie prawdziwą smykałką? To w końcu normalne, że ludzie są dobrzy na rozmaitych niwach i warto czasem gdzieś ponieść porażkę, aby gdzie indziej odnieść sukces, odnaleźć swoją drogę, swoją pasję.

Oczywiście - nie należy wyśmiewać, obrażać, gnoić - tu pełna zgoda.

tak dokładnie Glo, to miałam na myśli
a przede wszystkim chodzi o to, że autor nie po to wstawia wiersz, żeby stał się on [a raczej miejsce pod nim] okazją do zaczepek i kłótni, ale po to, żeby ktoś go ocenił. A kiedy widzi, ze pod jego wierszem dyskusja wrze jak w Sejmie, tyle, ze zupełnie nie na temat- ma prawo się wkurzyć. Więc krótko: szacunek dla autora i jego wiersza to rzecz święta.