Cechy dobrej satyry?

[Gloinnen]

W zasadzie nie wiem, gdzie to wrzucić, ale obserwuję dział z "Radosną twórczością" i zdecydowanie prym tam wiodą utwory wierszowane. Dlatego zadaję pytanie tutaj.
Postawię dobre piwo temu, kto mi powie, jak napisać udany tekst satyryczny.
Bo jest to, według mnie, trudna sztuka. Autor się namęczy, napoci, a tu, kurczę blade, jakoś nikt się po przeczytaniu dzieła nie śmieje... Łatwo jest przelać na papier jęki duszy potępionej, a rozbawić... to już wychodzi zdecydowanie gorzej.
No więc? Jakieś podpowiedzi, recepty, pomysły?



Glo.

[iskierka]

oto chodzi?

Satyra, utwór literacki wyrażający krytyczny stosunek autora do różnych zjawisk, np. wad ludzkich, obyczajów i stosunków społecznych,

[Sede Vacante]

Hmmmm.
Na pewno poruszany temat na idealną dla mnie satyrę powinien być dramatyczny. Żadne tam satyry na lampki choinkowe, czy stoisko z obuwiem koloru nieokreślonego.
Polityka, wojna, religia, egoizm, nienawiść, itp, itd.
Wydawałoby się pewnie, że satyra, czyli boki zrywać.
Powinno być śmiesznie. Bardzo śmiesznie.
Ale poruszając trudny temat, słuchający, czytający moim zdaniem powinien śmiać się...przez łzy.
Zaskoczony, zatrwożony tym jak prawdziwa jest opowieść. Jak bardzo dużo brutalnej prawdy kryje się pod humorem.
Nic co tylko śmieszy.
Coś po czym czytelnik zadaje sobie długo pytanie, czy powinien się śmiać, bo mnóstwo do tego powodów w satyrze, czy może powinien zapłakać, bo pod płaszczykiem humoru przebija smutek naszego świata.
Coś co utkwi tak głęboko w pamięci, że będzie chciał jeszcze raz do tego wrócić. Z lekkim niepokojem, bo wie, że będzie nie tylko do śmiechu.
Nie wiem czy dobrze rozkminiam, ale tak sobie wyobrażam dobrą satyrę.