ANTYPORADNIK POETYCKI (2)

Wiadomość
Autor
Alek Osiński
Posty: 5630
Rejestracja: 01 lis 2011, 23:09

Re: ANTYPORADNIK POETYCKI (2)

#11 Post autor: Alek Osiński » 25 paź 2014, 2:47

Gloinnen pisze:Problem pojawia się wówczas, gdy Autor nie umieszcza w centrum swojego tekstu zjawisk i związanych z nimi przemyśleń, lecz wystawia na widok publiczny to, co powinno zostać jak najbardziej ukryte.
Myśl generalnie dobra, ale jednak pozostaje pytanie na ile można oderwać w ogóle zjawisko od autora, warto jest pewnie zachować dystans, a co za tym idzie i jasność, ale chyba i włókno osobistego doświadczenia powino być obecne, bo jeżeli oderwać się całkiem, to istnieje ryzyko tworzenia tworów bezosobowych, wyzutych z uczestnictwa, a chyba jednak nie to jest celem; czucie i wiara powinny być raczej obecne, aby mogły być w stanie podkreślić żywą tkankę, nawet w obliczu ryzyka
i biorąc na siebie przynajmniej to, co można unieść...

Awatar użytkownika
eka
Moderator
Posty: 10469
Rejestracja: 30 mar 2014, 10:59

Re: ANTYPORADNIK POETYCKI (2)

#12 Post autor: eka » 26 paź 2014, 9:54

Gloinnen pisze:Większość utworów poetyckich, zarówno tych ambitnych, jak i tych kiepskich, bierze się z jakiejś niezgody na świat, z jakiegoś wewnętrznego, emocjonalnego bądź intelektualnego dyskomfortu, z niepokoju, lęku, cierpienia. To samo w sobie jeszcze nie stanowi żadnego autorytarnie przyjętego kryterium grafomanii. Problem pojawia się wówczas, gdy Autor nie umieszcza w centrum swojego tekstu zjawisk i związanych z nimi przemyśleń (...)
Alku, chodzi o poetycką obróbkę - cierpiącego/szczęśliwego - ego. Warsztat poprzedzony przemyśleniem, tylko to postuluje Glo.

ODPOWIEDZ

Wróć do „JAK PISAĆ DOBRE WIERSZE”