Jerzy Ficowski - "Siedem słów"

[Gloinnen]

W zasadzie trudno ten wiersz traktować w kategorii "ulubione". Wstrząsnął mną wyjątkowo mocno - zresztą może mniej sam utwór (według mnie przeciętny), ale przede wszystkim sytuacja, do której się odnosi.

Siedem słów

Mamusiu! Ja przecież byłem
grzeczny! Ciemno! Ciemno!
(Słowa dziecka zamykanego w komorze gazowej
w Bełżcu 1942 r. - według zeznania
jedynego więźnia, który ocalał.)
Rudolf Reder "Bełżec" 1946 r.


Wszystko zostało zużytkowane
wszyscy zginęli ale nic nie ginie
usypisko włosów co spadły z głów
dla wytwórni hamburskich materaców
złote zęby wyrwane
pod znieczuleniem śmierci

Wszystko zostało zużytkowane
przydał się nawet tamten głos
przemycony aż tu na dnie cudzej pamięci
jak wapno nie gaszone łzami

i otwiera się czasem bełżec aż do kości
i wybucha z niego ciemność wiekuista
jak zatamować ją

i skarga dziecka które było było
choć pamięć blednie
nie ze zgrozy
tak od trzydziestu blednie lat

I milczą miliony milczeń
przemienione w znak siedmiocyfrowy
i woła woła jedno miejsce puste

Którzy się mnie nie boicie
bo jestem mały i wcale mnie nie ma
nie wypierajcie się mnie
zwróćcie mi pamięć po mnie

te słowa pożydowskie
te słowa poludzkie
tylko tych siedem słów

(Odczytanie popiołów, 1979)