z moich przeczuć

[skaranie boskie]

Ta piosenka rozbrzmiewała w radiu w czasie, kiedy skaranie szykowało się do matury.
Pamiętam ją w wykonaniu Ireny Jarockiej, choć wiem, że śpiewała ją również Lidia Stanisławska.
Dziś utwór budzi piękne wspomnienia i potrafi wytoczyć dyskretną łezkę...
Niestety, nie udało mi się ustalić autora tekstu. Może za słabo się przyłożyłem do ustalania?

Z przeczuć mych zjawiasz się
skądkolwiek byś tu przyszedł dziś.
Z przeczuć mych zjawiasz się
spełnionym echem moich marzeń,
bo też zjawiasz się z uśmiechem
jakbyś od lat mnie już znał.
Z przeczuć mych zjawiasz się
czyżbyś zostać miał.

Weź moją miłość
nie krócej niż na wieczność
jakby to była i szansa i konieczność.
Weź to kochanie,
jak szczęście i powołanie,
weź tak jakbyś brał cenne coś
i w pamięci zawsze noś.

Kiedy pójść będziesz chciał
mój smutek weź, jak zdołasz nieść.
Kiedy pójść będziesz chciał
nie zmienisz tego, że tu będziesz
wciąż szedł koło serca mego,
choćbyś najdalej miał zajść .
Kiedy pójść będziesz chciał,
obyś szczęście miał.

Weź moją miłość
nie krócej niż na wieczność
jakby to była i szansa i konieczność.
Weź to kochanie,
jak szczęście i powołanie
Weź jakbyś brał cenne coś
I w pamięci zawsze noś.

http://www.youtube.com/watch?v=sL2OSdPg5_c

[Gloinnen]

Dodam, że autorem słów piosenki jest pan Marek Skolarski.

Bardzo piękne, liryczne i romantyczne, zwłaszcza fragment:

Weź moją miłość
nie krócej niż na wieczność

[EwaMagda]

Znany też jako PAWEŁ HOWIL