generator wierszy

[nie]

Moi drodzy, jako ciekawostkę wklejam link do internetowego generatora wierszy:
http://derbeth.w.interiowo.pl/poeta/pisz.htm
Klikajcie przycisk "napisz następny wiersz". Nad nim można wybrać słownik, z którego korzysta program, dla określenia tematyki.
Utwory nie są chronione prawami autorskimi.
Poniżej trzy wygenerowane przed chwilą teksty.

"szatan"

kiedy nieznośny niczym wina
cienia szatan ciemności płonie
gdy pluję na mroczne poczucie
winy, cierpienie krzyczy

choć obce niczym zapomniana
zemsta sny muszą cierpieć
kłamie grzech
znowu umiera tęsknota

to cień
widzę, jak ranisz zdradzieckie cierpienie
pragniesz widzieć krew niczym czeluść
ależ noc traci głód

ale kłamię
gdyż przemijanie walczy
ze spojrzeniem i musi płakać
gdy kruk skrywa mnie

***
"oczekiwanie"

młode oczekiwanie płonie
to dotyk
ukryta miłość drży
leży

rozbieraj mnie i rozbudzaj pocałunek
to nieśmiałe piękno gorącego szeptu
utęskniony dotyk i ból
to słodki uśmiech

och oddech nagiego spotkania
dotyka wargi oczekiwania
niech budzi ciebie spojrzenie
spojrzenie i uśmiech

pieszczą wargi usta
nad ranem kochają nas
drżące piękno włosów rozkosznie
pragnie pałać miłością

***
"myśl"

gdy trwać myśl chce
blada niczym nieznana droga pustki
egzystencja nieszczęścia kłamie
nie dla smutku zmęczona czasem jedność człowieka

ale raj próbuje brać absolutne
owoce oddechu, łaska milczy
zapomniana egzystencja
widzę, jak tchnienie rozkwita

choć chłodna cisza tutaj chce kłamać
ulotne ciało kresu, pęknięte myśli
oto ślepa pustka
ludzie jak stara egzystencja

blada myśl, nieznajomy smak warg
opuszczaj chory ruch i płoń
nieznany grzech, jego bieg istnienia
niemy sens kresu starej jedności warg ruchu płynie

[Fałszerz komunikatów]

Widać, że proza życia zostałą przetłumaczona na poezję w stylu translatora google
Metafory brzmią silikonowo

[nie]

Jasne. Ale gdyby z poszczególnych wierszy wybrać najlepsze wersy i wyrażenia, nowopowstały utwór poziomem przebijałby może "średnią internetową".

Może z poezją stanie się to samo, co już jakiś czas temu stało się z szachami - całkowita dominacja maszyny nad człowiekiem.
Może jakiś artysta dostanie kiedyś odmowę z wydawnictwa, bo tomik programu komputerowego będzie miał pierwszeństwo, prezentował wyższy poziom. Może krytycy literaccy będą pisali recenzje arcydzieł wygenerowanych przez program. Albo to programy będą recenzentami, nowym standardem obiektywności. Może jakiś U-417x2 dostanie kiedyś nagrode Nobla za całokształt twórczości literackiej. Jeszcze niedawno ludzie byli przekonani, że do gry w szachy trzeba wyjątkowo złożonej inteligencji, której maszyna nigdy nie posiądzie; dziś homo-sapiens może co najwyżej pomarzyć o wyrównanej rywalizacji.

Na pewnej, niestety angielskojęzycznej stronie program pisze (generuje) eseje naukowe, nieodbiegające zbytnio poziomem od bełkotu niektórych uznanych, postmodernistycznych "intelektualistów".

[Fałszerz komunikatów]

Może z poezją stanie się to samo, co już jakiś czas temu stało się z szachami - całkowita dominacja maszyny nad człowiekiem.

Skoro w poezji tak usilnie kładzie się nacisk na warsztat, kalkuluje się każdą frazę, to z pewnością niedługo to maszyny z dobrym skutkiem zmierzą się z tą uduchowioną stroną naszego życia.

[Gorgiasz]

Ciekawy problem wrzuciłeś nie. Ja widziałem kiedyś ten, albo podobny program, ale nie zwróciłem nań specjalnej uwagi. W kwestii dominacji – masz sporo słuszności, taka dyskusja toczy się od lat, kiedyś w twórczości s-f można było znaleźć jej sporo, nie wiem jak teraz. Na jej końcu jest zastąpienie człowieka przez maszyny/twory takiej czy innej technologii (u Lema chociażby).
Ale póki jeszcze istniejemy, nasuwać się może pewne pytanie, zwłaszcza na forum literackim.
Co jest poezją, jaka jest rola poety i kto nim jest? A to samo dotyczy całej literatury oraz jej twórców. I głębiej: jaka jest rola i znaczenie słowa? Ja w pewnym swoim opku zamieściłem konkretną propozycję odpowiedzi właśnie na to, ale pewnie mało kto zwrócił na to uwagę.
A co do uduchowionej strony życia, to kolejny ważki temat. Tylko przede wszystkim należałoby w miarę ściśle określić, co rozumiemy pod tym pojęciem.
W każdym razie rysują się problemy ciekawe, i być może brzemienne w potencjalne konkluzje.

[lczerwosz]

Bardzo ciekawy jest problem, czy po drugiej stronie ekranu siedzi człowiek czy maszyna. Jak odróżnić, jakie zadać pytanie, by człowieczeństwo dało znać o sobie. Coś, czego nie da się nigdy zaprogramować.

[Gorgiasz]

Tak, ale powstaje podobne (jak w przypadku uduchowionego życia) pytanie: jak określić czym jest człowieczeństwo? I czym jest to, czego nigdy nie da się zaprogramować oraz dlaczego się nie da?

[Fałszerz komunikatów]

To proste, wątpliwości zaprogramować się nie da.

[Gorgiasz]

Nie znam się na programowaniu, ale wydaje mi się to możliwe, jako swego rodzaju niedoskonałość, czy błąd systemu. Program w pewnych, założonym z góry okolicznościach, nie daje jednoznacznej odpowiedzi lub daje ich kilka, bądź określa tylko prawdopodobieństwo "tak" i "nie".

[Fałszerz komunikatów]

Racja ale już poszukiwanie nowych, jeszcze nieodkrytych dróg, to już raczej domena ludzka
Choć pewnie system może mieć zdolność samoudoskonalania się