do księcia pana (drabble)

[Lucile]

jako że Wasza Wysokość obstalował naprawę niżej opisanych świętych oraz samego Boga Ojca, do nóżek padając, rączki Jaśnie Pani całując, posyłam Jaśka, mego czeladnika z rachunkiem za te roboty:
za wykonanie brody Bogu Ojcu – złotych dziewięć, za przyprawienie rogów Mojrzeszowi*- złotych dwadzieścia, za wyczyszczenie św. Jadwigi z przodu i z tyłu – złotych sześćdziesiąt, za zrobienie dziecka św. Elżbiecie – złotych dwadzieścia dwa, za zatkanie dziury św. Barbarze – złotych siedem, za dorobienie ogona św. Duchowi – złotych dwanaście, za trzy dziewice gołe dla św. Mikołaja – złotych pięćdziesiąt.

Fragment rachunku wygrzebanego z archiwum księcia Czartoryskiego, wystawionego za roboty snycerskie w krakowskim kościele.
* pisownia oryginalna

[lczerwosz]

Już znałem to wcześniej, doskonałe
posyłam link
http://joemonster.org/art/3977

[Lucile]

To prawda Leszku, myślę, że więcej osób zna tę notatkę. Także pozycji umieszczonych w tej "archiwalnej fakturze" było więcej.
Ale, konia z rzędem temu, kto autorytatywnie stwierdzi, że nie była żartem, bowiem z mojej strony nim jest - tuszę jednakowoż, że niewinnym - dla rozładowania (nieco napęczniałej od politycznych swarów) atmosfery na forum.
Nic więcej.

Pozdrawiam
Lu

[lczerwosz]

Moim zdaniem rachunek był prawdziwy, a jego forma nieco "artystyczna", coś jak mruganie okiem.
A rozładowanie bardzo potrzebne, oj bardzo.

[Lucile]

15202730_1401903253175064_6665991048341780199_n.jpg

A to wycinek z ówczesnej prasy

[eka]

jako że Wasza Wysokość obstalował naprawę niżej opisanych świętych oraz samego Boga Ojca, do nóżek padając, rączki Jaśnie Pani całując, posyłam Jaśka, mego czeladnika z rachunkiem za te roboty:

Tytuł i wyżej cytowana część tekstu jest odautorska? Pomijając oczywiście zmianę formy zapisu rachunku.
Trochę mało, Lu.
Więcej tu cytatu. Rodzi się pytanie: Jak zakwalifikować owo drabble? Co prawda cytat nie pochodzi z utworu literackiego, zatem trudno wpisać tekst do utworów zapożyczonych, parafraz itd.
Utwór to literacki czy bardziej publicystyczny?
____________
Na pewno rachunek bawi cudownie zabawnymi skojarzeniami:)

A dlaczego:

rączki Jaśnie Pani

skoro tytuł i:

Wasza Wysokość obstalował

mamy zmianę postaci?
Jakaś ukryta wiedza czy błąd?
Pozdrawiam:)

[Lucile]

Ewo, to taki żarcik.
Cytatem i to niekompletnym jest to:

za wykonanie brody Bogu Ojcu – złotych dziewięć, za przyprawienie rogów Mojrzeszowi*- złotych dwadzieścia, za wyczyszczenie św. Jadwigi z przodu i z tyłu – złotych sześćdziesiąt, za zrobienie dziecka św. Elżbiecie – złotych dwadzieścia dwa, za zatkanie dziury św. Barbarze – złotych siedem, za dorobienie ogona św. Duchowi – złotych dwanaście, za trzy dziewice gołe dla św. Mikołaja – złotych pięćdziesiąt.

Reszta? Wyobraziłam sobie taką scenę:
Dowcipny konserwator - snycerz, po zakończeniu powierzonego mu dzieła, raczy się z kolegami po fachu - w winiarni na Małym Rynku - przednim węgrzynem i zdegustowany zbyt niską stawką, jaką zaproponował zleceniodawca, postanawia być asertywnym i przez Jaśka czeladnika (bo jednak sam nie ma na tyle odwagi) przedstawić swój rachunek. A że trunek już dobrze go rozzuchwalił, postanowił "rączki pocałować" także księżnej pani, na którą to w innej sytuacji nie śmiałby podnieść nawet oczu.

W dalszym ciągu uważam, że to i wtedy, w XIX wieku było żartem, bowiem czemuż to odmawiać ówcześnie żyjącym poczucia humoru i chęci dobrej zabawy.

Pozdrawiam
Lu

[eka]

Też myślę, że raczej to żart dowcipnego autora rachunku:)
Ale, wyobraźnia Autora nie pomieszkuje w czytelniczej:), odwaga do całowania rączek Jaśnie Pani niczym we fragmencie odautorskim nie zapowiedziana.
Tekst sam musi, bez podpowiedzi w komentarzu, objaśniać, aby podejrzeń o pomyłkę nie było, nie sądzisz?

Fragmenty rachunku (cytatu) są obszerniejsze od treści własnej, dlatego obecność tego drabbla w dziale literackim budzi moją wątpliwość.
Nieważne, że treść żartem, zresztą przednim:)

[Lucile]

Si, signora, sądzę, jest bowiem 55:45
Gorset stu słów - może niefortunnie wybrany - nie pozwolił mi na rozbudowę.
Co proponujesz?

[eka]

A sądziłam, że proporcja bardziej zachwiana:)

Wiesz, nie warto, nawet w słusznej sprawie robić precedensu, może w takiej lub rozbudowanej formie opublikuj jako ciekawostkę w publicystycznej albo... Wszystkie chwyty dozwolone?