Wiosenny Konkurs Poezji Rymowanej – Gałązka jabłoni

[Miladora]

nie ze mną droczysz się tym razem
ja jeno wpadłem z głupia frant
z Janowych jesteś przekomarzeń
co nikt nie wiedział każdy zgadł

skoro już wpadłeś z głupia frant
to po co sobie buzię strzępisz
choć jedno licho – PAR nie PAR
ktoś mnie i tak do grobu wpędzi

[JSK]

Ach, cóż ja widzę - przepychanki
niszczą staranie sieć rozpiętą,
w której uścisku, tuż nad rankiem,
już miałbym duszę wniebowziętą.

A przecież chodzi tylko o to,
bym w ten wiosenny czas - nieświęty
nie był samotnym gdzieś idiotą,
lecz z kimś w miłosne - szedł zapędy

A trzeba ciszy, niedomówień,
gdy drży wokoło sieć pajęcza,
wystarczy jak poszepcze strumień;
gdy się zamkniemy w swoich tęczach.

[Miladora]

już miałbyś duszę wniebowziętą
a tu słów kilka tak rozpiętych
z wiosny zrobiło ci nieświęto
gdyś chciał w miłosne iść zapędy

może to więc chodziło o to
żebyś bez objęć tuż nad ranem
został samotnym gdzieś idiotą
z powodu PARu przepychanek?

а счастье было так возможно *
i nawet strumień prawie szeptał
cóż... życie bywa czasem wojną
i rzadko się zamyka w tęczach




* Puszkin

[P.A.R.]

języka w gębie chyba ci brakło
gdy cyrylicą wersy wspomagasz
przecież w rodzimym potrafisz zakląć
szczególnie wtedy gdy jesteś naga...

[Miladora]

kląć to ja umiem w różnych językach
chociaż używać raczej go wolę
z prawa wyboru – w szeptach i krzykach



zwłaszcza gdy nagość jedynym strojem

[P.A.R.]

znowu ble ble w luźnym zgrzeble
może ktoś tam ci w tym sprosta
ja wypadam i nadbagaż
słów zabieram ciuszki peela...

[Miladora]

PAR wypada
ostry wiraż
bo nadbagaż
słów
nad wyraz