Finał - poezja

[skaranie boskie]

Tu ankiety nie będzie, na konkurs finałowy bowiem wpłynął tylko jeden utwór.
Oto on:

Autor nr 5

Gdybym była niewidzialna

życie drogą przez męczarnię
bez obrazu trudno błyszczeć
a dziewczyna przecież pragnie
płci odmiennej być bożyszczem

życie widma nie jest hitem
bo mężczyźni to wzrokowcy
straciłabym co najmilsze
bo w ofercie smak i dotyk

trudno chłopca na słuch zwabić
kiedy w lustrze nieobecna
a pragnienia tabunami
starają się pierś rozerwać

na tapecie służb specjalnych
bo materiał wprost na szpiega
więc scenariusz byłby czarny
wśród poświęceń troski nie wart

nienormalność w izolacji
miast pokazać swój seksapil
otoczenie strachem karmi
widząc szczęścia świat z oddali

perspektywa z inną opcją
wydaje się też niemiła
każdy pragnie zjawy dotknąć
namacalnie gdy nie widać

oferując kontur sukni
trudno stanąć przed ołtarzem
przez odmienność żal wciąż tłumić
z rolą matki w sferze marzeń

choć podpatrzeć można wszystko
niewidoczność kryje nagość
trzeba wmawiać własnym zmysłom
że burzą ci krew na darmo

próżnią kogoś nikt nie olśnił
wyjątkowość bywa zdradna
coś jak w szponach samotności
gdzie króluje ból i sarkazm

tyle kobiet darmo czeka
z tęsknotami dla normalnych
na widzialność nie ma lekarstw
swój łut szczęścia śnią w noc panny