Nuraj

[Adela]

W małej budce tuż przy metrze
siedział Nuraj w żółtym swetrze
swe kebaby tam piastował
każdy chwalił i smakował

Znana wszystkim jest tragedia
Nuraj urlop ma od kwietnia
całe biuro chodzi głodne
paski przytrzymują spodnie

Modły wznoszą się typowe
katolickie potopowe
by samolot z naszym Turkiem
nie spadł, wszak spadają ciurkiem

Bez Nuraja nasz kolektyw
pozbawiony jest perspektyw
od zarania wieków wie się
głód za sobą kłótnie niesie

Rośnie więc potrzeba szczera
zrobić z Turka bohatera
kto chce poprzeć kandydata
strona: www.komnata

[jaga]

z humorem

[skaranie boskie]

Ostatnie dwie zwrotki spaprałaś rytmicznie.

głodny człowiek wkurza się
z kolegami koty drze

Proponuję:

Głodny człowiek jest wkurzony
wciąż się kłóci, jak szalony

Ewentualnie: rzuca mięchem jak szalony

więc zmuszona jestem zatem
stwierdzić: Nuraj to nowy bohater

Rośnie więc potrzeba szczera
zrobić z Turka bohatera

albo

pozostaje wszystkim zatem
stwierdzić: Nuraj to bohater.

Poza tym jest wesoło, radośnie, śmiesznie*.

Za Nuraja!



* niepotrzebne skreślić.

[Adela]

jaga, dziękuję
skaranie, dziękuję za sugestie.
Trochę zmieniłam wierszyk po swojemu:)
Pozdrawiam,
A.