bo pawian, proszę państwa, artysta,
to przyrodzenia jest adoracja,
różową dupą wywijać twista.
A każdy pawian, to przecież macho,
grzywą potrząsa, zadek wypina,
niewiasty chórem ze szczęścia płaczą,
tańca pośladków słodką przyczyną.
Tyłek mu różem płonie, tak gibki,
kobietom najpierw miękną kolana,
za chwilę wilgotnieją im... dłonie
i zgodnie tańczą wokół kankana.
Pawian w spodenkach, wszak by nie przeżył.
Splendor kryć w gaciach? Tak nie wypada.
Bo każdy pawian, w to mocno wierzy,
różowa dupa lub dupa blada.
I człowiek także, wierzcie mym słowom,
figlarnym niewiast spięty spojrzeniem,
zamiast normalnie pomyśleć głową,
myśli nagminnie swym przyrodzeniem.
Dbajmy, więc chłopcy o podogonie,
dzielę się z wami ideą ważną,
że przecież naszą największą bronią,
głęboko w dupie mieć bzdurę każdą.
J.E.S.
PS
Faceci wszyscy mówmy wraz, please
językiem ciała kiss my a... lips.
* pawianacja - neologizm autora - nacja pawianów, pawia frustracja i wiele innych znaczeń
