Z bocianiego gniazda

[alchemik]

Stąd widok, raczej, jest nieciekawy.
Pokład maleńki przykrywam dłonią.
Robię niekiedy tak dla zabawy.
Nie widać nawet, jak fale gonią.

Gładź morza tylko, upstrzona pianą,
fale skarlałe na płaskiej tacy,
jak galaretka z bitą śmietaną.
Ciekawe, czym nas dziś kuk uraczy?

Stąd widok, raczej, jest nieciekawy.
Na horyzoncie dwie białe plamy.
W szukaniu żagli nabrałem wprawy.
Horyzont chwieje się jak pijany.

Tu nawet ptaki nie dolatują,
śmigają dziwne ryby skrzydlate,
a w kilwaterze wciąż dokazują
młode delfiny, siostrzyczka z bratem.

Stąd widok, raczej, ciekawy nie jest.
Pogoda często tutaj się zmienia.
Na horyzoncie znów coś się dzieje.
Chmury burzowe? Ahoj! To ziemia!

J.E.S.

[Lucile]

Ahoj Alchemiku,
wprowadziłeś mnie - krakowską góralkę - w marynistyczne klimaty, aż chce się już wyjechać na wakacje ...i nic to, że

Na horyzoncie znów coś się dzieje.
Chmury burzowe? Ahoj! To ziemia!

pozdrawiam i za tych co na morzu
Lucile

[jacek placek]

brak ptactwa wokół
zysk oczywisty
pokład na ogół
bez mycia czysty...

Nie wiem jakie widoki rozciągają się z bocianiego gniazda, choć Placek pewnie wie. Zapytam go, jak wyzdrowieje. Ale i tak się ciesz, Alchemik, że słonie morskie nie potrafią fruwać.

[skaranie boskie]

Radosny klimat, ale wiersz dość poważny.
Skąd on tutaj?