Historyczna lodówka Piurnonsensowicza

[misza]

Oto lodówka. Oto Jewgienij.
Dzisiaj tam zajrzy okiem sokolim,
czas na porządki, by układ zmienić.
Niechaj zacuchnie. Niechaj zaboli.

W herbowej misie masa nadgniła.
Nieco nieświeży, rodem z Nieświeża,
bigos w prezencie. Od Radziwiłła
Panie Kochanku. Już się wyleżał.

Radzieckie śledzie - pancerz czołgowy.
Kto go rozpruje niechybnie zginie.
Po kim to spadek? Wypadło z głowy:
czy po Chruszczowie, czy po Stalinie.

Precel Kościuszki, twarda ohyda,
wystaje z brudnych, powstańczych onuc.
Szmata się pewnie na nic nie przyda,
bo insurekcje wyszły z bon tonu.

W piastowskim serze glizdy Rzepichy,
flaszka po Sasach likier zawiera.
Żenia spróbował - słaby i lichy,
lecz jeszcze gorsze ziółka Hitlera.

Po królu Stasiu figi od Kasi
i polska szynka mocno zszarpana.
Bona wiedziała, co lubią nasi:
w pudełku - burak i marihuana.

Zatrzasnął drzwiczki wściekły Jewgienij,
odór był bowiem zanadto trupi.
Cmentarny klimat, nic się nie zmieni!
Rzekł, po czym poszedł w trupa się upić.

[skaranie boskie]

Jewgienij, jak zawsze, bawi.
Tym razem jeszcze uczy... historii.
I kto by pomyślał, że można do tego użyć lodówki?
Za pomoce naukowe!

[misza]

A co może być w lodówce, w kraju,
gdzie co krok to pomnik albo cmentarz?

[skaranie boskie]

Historia.
Faktycznie strach otworzyć lodówki, żeby z niej jakiś kolejny polityczny trup nie wyskoczył.

[misza]

A jaki smrodek!!!

[coobus]

Radzieckie śledzie - pancerz czołgowy.
Kto go rozpruje niechybnie zginie.

Żenia to przecież inteligentny amator mocnych trunków. Ten syf w lodówce zaniepokoił mnie, naprawdę go polubiłem i wierzę w niego. Sam próbuje go przed sobą tłumaczyć.
A te śledzie? Wyłapałem ten fragment, bo przypomniał mi, zapamiętane z tamtego, wcale nie czarno-białego świata, cenione bardzo ruskie śledzie w okrągłej wielkiej puszce, przypominającej minę przeciwczołgową. Nie wiem, czy pamiętasz. Były tak poszukiwane, ze aż się teraz oblizałem. Bo oblizuję się czasem do wspomnień. Niemal grzeszę myślami. Pozdrawiam, Misza

[misza]

Te właśnie śledzie miałem na myśli.
Arcydzieło radzieckiego przemysłu spożywczo - zbrojeniowego
O Żenię się nie martw. Da sobie radę, nawet z polską lodówką.
Serdeczne pozdrowionka

[skaranie boskie]

Arcydzieło radzieckiego przemysłu spożywczo - zbrojeniowego

No toś małpę rozłożył na łopatki.
Pamiętam te pancerne śledzie.
Było o co walczyć, bo jak się już pokonało ten niesamowity pancerz, zagrycha była najprzedniejsza. Nie wiem, czemu, ale w tamtym okresie na konserwy szła blacha cztery razy grubsza, niż na samochody i tylko nieznacznie cieńsza, niż na czołgi. Stąd chyba popularna nazwa konserw rybnych - pancerniki.
Cholera - jeszcze się śmieję, gdy spoglądam na cytat.

[misza]

Parę lat po upadku ZSRR znalazłem jedną taką minę
w zapomnianych, piwnicznych zapasach.
Czas jej się nie imał. Śledzie nadal były jadalne.
Były to śledzie - pogrobowce, spożyte z należytym pietyzmem