kolczasto warzywna ballada o samotnym Jerzu

[alchemik]

na cebulę ochotę miał pewien ogórek
lecz ona nie chce warzyw za to woli zwierza
spotkała na spacerze przystojnego jeża
jeż już młodzikiem nie był miał na imię jurek

roztacza przed jeżykiem cebula swe wdzięki
ogórek nadąsany przygląda się z boku
czy już mówiłem wcześniej że miał ją na oku?
jeż coraz bardziej mięknie w końcu całkiem miękki

pomyślał więc a co tam nawet niezła sztuka
figurę też ma niezłą nieco krągłą w pasie
całkiem miła bogata i na żonę zda się
oświadczę się cebuli nie chcę innej szukać

uczesał się na jeża wdział koszulę z muszką
wyglansował pazurki w lustrze stroił miny
spryskał się też obficie dla nowej dziewczyny
wodą kolońską z nutą zielone jabłuszko

jeż ze mnie pierwsza klasa rozmyślał nieskromnie
udał się więc natychmiast do lubej w konkury
za nim niepostrzeżenie pomykał ogórek
muszę zdobyć cebulę przekonać ją do mnie

łukiem ominął jerzyk zieloną pietruszkę
byłą flamę co nieraz przyprawiała rogi
aż wreszcie ujrzał widok jego sercu drogi
zanim dotarł do grządki zasapał się troszkę

puff! powiada nuff uff uff zoss...tań moją żoną
kryguje się cebula gładzi po szczypiorku
jerzyka na ten widok ścisnęło w rozporku
cebula oczy wznosi udaje spłonioną

a ogórek tymczasem zzieleniał z zazdrości
myślał pójdę do słoja i zostanę mnichem
albo może po prostu dam jeżowi w michę
nie ta opcja odpada kolce ma jak ości

jurek z lubą cebulą byli już po słowie
nie chce czekać do ślubu zaraz skonsumuje
coraz śmielej poczyna pieści przekonuje
aż cebula ochoczo ulega namowie

powinienem opuścić zasłonę milczenia
ale zapewniam wszystkich non est consumato
najpierw poczęstowała zieloną herbatą
aby wreszcie niespiesznie pozbyć się odzienia

zdejmuje pierwszą suknię potem drugą szóstą
przy dwunastej jeż płacze łzy leje rzęsiste
fakt że przedtem intencje miał nie całkiem czyste
teraz wolałby raczej mieć randkę z kapustą

nadmieniona kapusta z ogórkiem się tulą
i oddają się temu o czym marzył jerzy
a on z trudem oddycha przez zapach nieświeży
bo na kilometr cuchnie zepsutą cebulą

jeżyk opuścił grządki w szalonym pośpiechu
postanowił swą byłą omijać z oddali
ogórek i cebula jednak się spotkali
a teraz w szklanym słoju nurzają się w grzechu


dla ogórka wyśniony sen jednak się ziścił
to prawda że w plasterkach ale razem przecież
jerzym los się zabawił niczym zwykłym śmieciem
więc znów samotnie marzy w kupce zeschłych liści

J.E.S.

[coobus]

Płynnie operujesz słowem. rzecz dla tych, co mają cierpliwość zatrzymać się na dłużej przy tekście. Bo przeskakiwanie po postach trochę wypacza nam charaktery - miniatury łatwiej dostrzegać.
Wystarczyło mi cierpliwości, czego nie żałuję. Melodia wiersza prosi się o przyozdobienie obrazami, jak u Marianowicza, ale frywolny charakter nie dopuszcza tu dzieci, które byłyby zapewne zachwycone.

ogórek i cebula jednak się spotkali
a teraz w szklanym słoju nurzają się w grzechu

Całość szalenie lekka i sympatyczna. Radosna.

[Staszek K.]

O tu też botaniczno-zoologiczne tematy. Ale to z global change bardziej mnie ujęło.

[alchemik]

W ramach imienin Wojciecha, postanowilem podciągnąć do góry to najeżone dzieło warzywne.

Niedawno spotkałem jeżyka. Śmigał, ukrywając się pod samochodami.
Najpierw myślałem, że to szczur jaki, bo już się zmierzchało.
Dogoniłem, lecz nie brałem w ręce.
A to z powodu komunikatów, że jeże mogą być wściekłe.

Wiem coś o tym.

Jerzy

[Patka]

No kurcze, świetne. Płynnie się czyta, nie nudzi, mimo długości. Parę razy się uśmiechnęłam, a o to przecież w Radosnej chodzi. Dobrze, żeś odświeżył wiersz, alchemiku.

Pozdrawiam
Patka

[pan_ruina]

Wszedłem po linku. Dzięki. Bardzo sympatyczne wierszydło i nie czuć dłużyzny przy jego rozciągłości.
Jeż i Twój imiennik - pięknie;)

Jeży kiedyś powstał cały cykl. To tak wdzięczny temat, że pioro samo niesie:) wystarczy iskra i wspólna zajawka...

[EdwardSkwarcan]

Dobre
Ja mam cierpliwość do długich tekstów.

[Hardy]

Podrzucono link, wszedłem i nie żałuję. Po prostu lubię wiersze z przymrużeniem oka. Ten przy tym znowu o jeżu i Jerzym (jak u mnie), zapisany klasycznym trzynastozgłoskowcem. Z przyjemnością przeczytałem
PS. Tytuł mnie wytrąca - miało być: "O samotnym Jerzym" czy powinno być "O samotnym jeżu"? Świadomie czy omyłka?

[alchemik]

Tytuł też jest zmyłką, Hardy.
Dziękuję.

[alchemik]

Jest jeszcze Jeżyna, przepiękna, kolczasta i smaczna. To Ty, Hardy, utrafiłeś w coś czego się nie spodziewałeś.
Ale pewnie już zacząłeś się domyślać, bo czuję inteligencję w Twoim pisaniu.