na opiekę społeczną

[jacek placek]

jak co roku
gacie w kroku
popękały
a sandały
bez podeszwy
coś w nich trzeszczy

w końcu zimy
stare dżiny
pod kolanem
połatane
a koszula
się rozczula
bo guzików
brak bez liku

odzież zdarta
nic nie warta
sam zarosłem
niczym ostem

ale co tam
minie słota
przyjdzie lato
odżyć szmatom
mym się uda
bo są cuda

spodnie w dzwony
kalesony
podkoszulek
wnet przytulę

nowe buty
sweter spruty
czapkę z dachem
i koc w kratę
znów dostanę
już wyprane

więc do pracy
urzędasy
niech przed zimą
się uwiną
wszystkie służby
by mi ulżyć

[skaranie boskie]

Czyżby twój Peel, Jacku, musiał liczyć na opiekę społeczną?
Z opisu stanu garderoby wynika, że chyba tak.
Ale powiedz, jak można było doprowadzić do takiej dewastacji?
Co on robił z tą odzieżą? Gdzie on się w niej szlajał?
Może zwyczajnie chodził na ?

[eka]

A mi się to bardziej wydaje być pamfletem na podmiot wiersza, co oczywiście nie stępia wad urzędasów.